harlingen

Gistermiddag zijn we weer aangekomen in Harlingen. Het was een mooie reis, het heeft van alle betrokkenen het nodige gevergd, zowel lichamelijk als emotioneel. Mijn dank is dan ook groot aan iedereen die meegeholpen heeft, zonder hun hulp was ik niet ver gekomen. In de loop van de middag hebben we Rob weer naar het hospice gebracht, waar hij uitgebreid door een leuke verpleegster is gedoucht en zowaar ook nog een kapper langskwam die zijn haar heeft gemillimetert, dat staat hem goed, ik had het al vaker ge oppert, maar dat werd altijd van de hand gewezen, hij was te gehecht aan zijn lange haar.
s'Avonds heb ik nog een pan macaroni en een grote bak sla aan boord gemaakt, die we met z'n allen bij Rob op het terras hebben opgegeten. Moe maar voldaan is iedereen weer naar z'n eigen stek gegaan, Aad en Jacqeline gaan eindelijk met hun vakantie verder en ik kon eindelijk weer eens in mijn eigen bed slapen.

leeuwarden

Vanmorgen kwamen eindelijk de bestelde filters aan in Lauwersoog en Frans was zo lief ze te gaan halen. Zelfs Rob wilde even mee met de auto, omdat hij gisteren daar niet van boord kon door de hoge kade daar.
Om 13.00 uur konden we vertrekken met een schoon filter. De oude (van gisteren) zag er nog goed uit, dus alles gaat goed. Alleen bleek in de loop van de dag dat natuurlijk ook het filter van de warmwaterbrander/boiler ook dicht zat en we dus geen warm water meer hadden.
We hebben heerlijk rustig gevaren met Frans aan het roer. Halverwege de middag kregen we eindelijk onze eerste hoosbui van deze week en mocht ik weer aan het roer omdat de stuurman geen reserve broek mee had en ik toch met blote benen was, dus kon ik niet erg nat worden, het water was heerlijk lauw helemaal niet erg dus.
In Leeuwarden een mooi plekje gevonden in de prinsentuin, pas na een uur kwam ik er achter dat we voor de deur van het hospice in de stad liggen, hoe vreemd kunnen dingen soms lopen.
Na het eten ging iedereen de stad verkennen en heb ik toch nog even het vuile warmwater/brandstof filter verschoont en hebben we weer warm water.

Dokkum

Vanmorgen vroeg begonnen met het schoonmaken van de dieseltank, ik wil toch wel graag het zeilseizoen afmaken zonder me zorgen te maken over verstopte filters. De bilgeboot heeft geduldig de hele morgen bij ons langszij gelegen en ontving daar terplekke zijn andere klanten. Na de nodige frisse lucht pauzes kon de tank om 13.30 uur eindelijk weer gevuld worden, gemengd met een hoeveelheid bacteriedoder.
Na een uurtje bijkomen zijn we het lauwersmeer opgevaren, heerlijk rustig is het daar, dat was afgelopen zodra we de grens met Friesland overstaken, op elk beschikbaar plekje liggen bootjes.
In Dokkum aangekomen was de afgesproken plek naast het kerkhof al bezet, en kregen we een rustig plekje net na de één na laatste brug voor de plaatselijke bejaardenflat vol grijze koppies en geraniums.
Aad en Jacqeline hebben zich in een erg warme keuken opgeofferd om pannenkoeken te bakken, die we heerlijk buiten hebben opgegeten.

lauwersoog

Vanmiddag pas om half 6 vertrokken omdat er nog een oude maat van Rob op bezoek kwam, deze zat op Ameland een paar dagen, maar ja dat wisten wij niet. De verpleegster en de huisarts waren er vanmorgen gelukkig niet zo vroeg, zodat we allemaal heerlijk uit konden slapen.
De oude havenmeester en zijn vrouw kwamen op de koffie evenals onze oude kroegbaas die aan de wieg van de romance tussen Rob en mij stond. Verder een luie middag gehad omdat het veel te warm was en Rob heeft nog maar wat extra slaap ingehaald.
Onder het oog van de nieuwe havenmeester, zwaaiende oude vrienden en heel veel vakantie schippers, heel netjes de haven uitgedraait, je moet er niet aan denken dat het een keertje niet zo goed gaat met al die ogen op je gericht, ik moet er niet aan denken.
Nu liggen we in de visserij haven van Lauwersoog, waar vooral de geuren erg vertouwt zijn, ook hier liggen heel wat herinneringen.
Op de valreep kwam Frans nog even langs, deze was net terug van sail Brest, waar hij zijn hart verloren heeft aan een leuke kapteinse, hij vulde de hele avond met mooie verhalen, en dan eens niet uit een ver verleden, daar was ik onderhand wel aan toe.

bezoek

Gisteren veel oude bekenden gezien en nog meer oude verhalen gehoord. Aan het eind van de avond was Rob helemaal op en kon letterlijk zijn ene been niet meer voor de andere krijgen. Moe maar voldaan dus.
Aan het eind van de middag het schip helemaal nagelopen en alles stormvast gemaakt voor de verwachte windstoten van 10 Bft, gelukkig was het werk voor niets, want alle buien trokken onder Schier door naar Ameland. Op de buienradar hebben we alles goed kunnen volgen. Het leverde wel een aantal uren mooie plaatjes op met onweer en donkere wolken en maar 1 enkel regen buitje van 3 minuten.

schiermonnikoog

Vandaag veilig aangekomen op Schiermonnikoog, op het nippertje door de ondiepe geul de haven in en met opspuitend modder gedraaid en voor de wal gekomen. Even later stonden de eerste bekenden al voor onze neus, Sicco en Ellen de ouders van mijn oude maatje Liuwe. Zij liggen met een prachtig houten scheepje in de haven en dronken gezellig een wijntje mee. Rob heeft inmiddels zijn dagritme omgedraaid en is bijna de hele dag wakker en slaapt af en toe een uurtje, in het hospice is dat normaal omgekeerd. Ook is het hart verwarmend dat op de hele route de thuishulpverpleging enthousiast aan boord komt om voor Rob te zorgen. Vanmorgen op Ameland was Remco er al om 9.00 uur en die vond het maar wat leuk.
Rob geniet met volle teugen, hij heeft op het oostelijke Wad tenslotte bijna 20 jaar gevaren en hij had het er best wel moeilijk mee in het zicht van de haven. De dag werd afgesloten met een heerlijke maaltijd met zalm uit de oven, gevulde kip in het pannetje en in boter gestoofde aardappeltjes, allemaal bereid door Jacqeline en Aad en het ging tot de laatste kruimel op zo lekker was het.

algen

Alles verliep voorspoedig, Rob red zich als vanouds steeds beter aan boord, eerst dus nog wat onwennig, maar al doende steeds beter. Alleen dat moteren de hele dag dat begint toch aardig te vervelen. Wel hebben we een enorme groep zeehonden gezien in de blauwe balg, daar vaar je echt vlak langs, ze zijn het zo gewent met langsvarende schepen dat ze niet eens bewegen.
Als klap op de vuurpijl kreeg Rob en dus ook onze vrienden nog wat extra spanning, avontuur en sensatie. Op nog geen uur voor de haven van Ameland kreeg de motor kuren, we konden nog maar half gas varen en toen ik weer wat harder wilde, dreigde hij er mee op te houden, daarom toch maar half gas verder en voor de zekerheid de reddingdienst gebeld om standby te komen voor het geval de motor er mee stopte. Toen ze arriveerden hebben we getest wat er gebeurde met voller gas en dat was dus niets. Uiteindelijk door de reddingsboot en een te hulp geschoten bergingsboot en mijn half gasje de haven van Ameland binnen gesleept.
Daar was het euvel snel gevonden, er zit een bacterie die op slijmerige alg lijkt in de dieseltank, die heeft de filters verstopt, tien minuten later was het weer schoon, alleen moet er morgen een bacteriedader in de tank gegoten worden.
Al met al een gevarieerde dag met als afsluiter heerlijke wraps van Hanneke en Hans, die eindelijk om 21.00 het eten op tafel konden zetten.

wasmachine

Vandaag met wasmachines aan het sjouwen geweest. Mijn oude, waarvan ik geen idee heb hoe oud hij was, moest vervangen worden. Zaterdag al een mooie nieuwe gehaald, maar die stond al die tijd nog in de auto. Vandaag was het dus zover, eerst een deurpost gesloopt om 2 cm meer ruimte te maken, en toen de oude machine over de moter heen getild, tjonge wat was dat ding zwaar, geen wonder, want aangekomen in het dagverblijf bleek er nog was en water in te zitten. Toen dat er uit was ging het een stuk makkelijker. Een aardige buurman met een zeiljacht kwam enthousiast helpen om hem met de bakstag naar boven te krijgen. Rinze en ik hadden er wat op gepuzzeld en het ging hartstikke mooi. Met de oude hadden we dus geoefend, die mocht tenslotte wel uit de strop vallen, en met de nieuwe ging het van een leien dakje, die staat nu mooi te draaien met 7 kg was erin, de was gaat dus in de toekomst de helft sneller.
Ook hebben we nog een lange en brede loopplank uit de Zuiderhaven gehaald, lopend met z'n tweeën over straat. Morgen gaat het gebeuren Rob's grootste wens gaat in vervulling, hij wil nog een keer aan boord komen en naar Schiermonnikoog varen.
Vier lieve vrienden gaan mee, en de komende dagen zal ik er verslag van doen, Spannend is het wel om uit te vinden of Rob zich kan redden aan boord.

verhoging

Gisteren wilden we droogvallen, nu had ik net een paar weken geleden een mooie zandplaat gevonden die niet al te ver van de sluis was. Dus om 8 uur smorgens had ik samen met de buurman ons hele rijtje van 8 schepen blij gemaakt door er tussenuit te willen, en zowaar om 20 over 8 was ik al uit de haven en kon de boel omhoog om over de banken te zeilen. Heerlijk gezeild en ik was nog blijer toen de Brandaris later een golfhoogte van 1.90 meter gaf in de Stortemelk, daar moesten de achterblijvers van Vlieland doorheen, terwijl wij een mooie rustige tocht over de zandbanken hadden.
Precies volgens planning kwamen we bij de zandbank waar we wilden droogvallen, en toen hield de planning op, moeder natuur besloot anders, het hele Wad bleef nat. Wij waren dus mooi op de plaat geschoven, maar door een extra getijdeverhoging van 35 centimeter bleef de plaat onder water. Maar de groep nam het sportief op en wandelde en speelde in kniehoog water. S'avonds hebben we overnacht bij de sluis en kwam een vriendin mij ophalen om bij Rob op bezoek te kunnen. Een fijne avond gehad, zo eentje die heel lang in mijn herinnering zal blijven.

stortemelk

Met een stevig windje van Terschelling naar Vlieland gezeild. Voor vertrek maakte ik me het meest "druk"over de golfhoogte in het Stortemelk, maar na wat kruisen in een rabbelige Meep was de Stortemelk een eitje. Het ging allemaal zo voorspoedig dat we om half twee al voor de haven lagen. De havenmeester vroeg ons even geduld te hebben, er werd hard gewerkt om ons binnen te halen. Pas 2 uur later mochten we binnen, 2 andere collega's waren slimmer geweest, die waren voor anker gegaan, maar ja ik dacht het is maar voor even, en je zult altijd zien dat als je het anker laat vallen, je 5 minuten later de haven in mag. Maar goed er werken 2 schatten van havenmeesters en dan kan je wel wat hebben.
De rest van de middag gezellig koffie gedronken bij de buren, waar zelfs de oude eigenaar van de Wilhelmina zijn opwachting maakte, leuk om hem weer eens te zien en samen met de andere collega's een hele middag te kletsen over schepen; zeilschepen, containerschepen, maar ook over accu's en hoe je er mee omgaat en nog veel meer.
Op de valreep Rinze de nieuwe maat nog even geholpen om met een "derde handje" een vastzittend touwtje los te krijgen uit de fokkeschoot.

gezellig

Gisteren weer aan boord gekomen, met een enorme lading schone was. Mijn wasmachine aan boord is vorige week kaduuk gegaan, waarschijnlijk de pomp, maar gelukkig kan ik in Makkum ook wassen en kan de reparatie of vervanging van het oude besje aan boord uit stellen tot volgende week. Deze week lekker zelf varen, na een week alleen maar wassen en hospice bezoek, wil wel weer wat actie, daarbij word het weer ook wat beter.
Nu moet ik "samen" met de groep een beetje gunstige route uitzoeken om toch nog af en toe naar Harlingen te kunnen, een aardige chauffeuse heb ik al geregeld. Vanavond ouderwets gezellig aan boord met de schoonmaakmeiden en collega die meeaten. Er werd niet geklaagd over de spaghetti bolognese van deze schipper, die is gelukkig niet te vergelijken met die van Duitse schoolgroepjes, maar daarover een andere keer meer want daar zou ik een boek over kunnen schrijven.

schippers

Het is gelukt, mijn roef word deze week bewoont door Martin de jong, zijn zoontje Luca en de hond Hessel. Erg onwennig om je huis en je hele hebben en houden uit handen te geven.
Tot overmaat van ramp woei het ook nogal en was ik in tweestrijd met mezelf, van de ene kant blij dat ik niet in die regen en wind buiten hoef te staan en aan de andere kant wilde ik graag mee om zeker te zijn dat alles goed gaat. Maar de Wilhelmina vaart al 115 jaar en ik ben dus niet de enige schipper die op de oude dame gevaren heeft, maar ik voel me er wel voor verantwoordelijk, misschien juist wel door mijn voorgangers. Soms denk ik wel eens wat zouden de eerste schippers zo'n 100 jaar geleden er nu van vinden? Ze zijn vast trots dat hun schip er nog steeds is, maar wat een rare lading, mensen die betalen om de zeilen te mogen hijsen en dan ook nog een vrouwelijke schipper. ben toch wel benieuwd hoe ze zouden reageren op al die rarigheid. Hun vrouwen zijn vast heel tevreden, in de geschiedenis word hun rol aan boord denk ik veel te weinig belicht.

stroomversnelling

De ziekte van Rob raakt in een stroomversnelling, afgelopen week was het moeilijk om mijn hoofd er bij te houden en leuk en gezellig naar de gasten te zijn. Gelukkig was er weinig wind en kon het naar mijn zin veel te veel moteren daar op geschoven worden. Wat ik wel weet is dat ik op dit moment iedereen te kort doe, mijn gasten, Rob en ook mijzelf. Daarom vanaf gisteren het hele land afgebeld om vervanging te regelen, maar dat is erg lastig midden in het seizoen. Vandaag ga ik de andere helft van mijn lijstje bellen, inclusief de lijstjes die ik kreeg van lieve collega's. De komende week en die week erna ga ik eerst regelen, de laatste 2 weken van juli was ik sowieso vrij en daarna zien we wel weer.
Ook het bijhouden van het blog laat ik voorlopig een beetje op zijn beloop, omdat ........, nou ja, dat hoef ik niet uit te leggen, als ik zin heb schrijf ik wel en zo niet dan niet.
Mensen die graag contact willen hebben met mij kunnen altijd een mailtje sturen, een hart onder de riem kan ik af en toe wel gebruiken.