donderdag 24 september 2009

vlooiencircus

Deze week een Duitse school, die al 2 jaar aan het sparen en koekjes bakken is geweest om mee te kunnen zeilen. Samen met 2 leraren kwamen er ook 3 moeders mee, logisch, maar ze vertelden mij pas later dat we een klas met heel veel ADHD kinderen hadden. Deze kinderen hebben toch een iets duidelijker aanpak nodig dan een gemiddelde klas. Zelf merkte ik het te laat. De meeste scholieren zijn altijd wat druk de eerste dag, maar worden daarna wel weer wat rustiger. Deze groep gedroeg zich als een vlooien circus, allemaal heel lief, maar druk en ongrijpbaar. Na een luidruchtig avondeten, besloten ze in de gang en hutten te spelen en onbedoelt de boel af te breken, gillen en knallende deuren. Ik had er genoeg van en wilde ingrijpen alleen kreeg ik geen enkel oogcontact terwijl het spel om mij heen gewoon doorging en ik machteloos daar tussen stond. Pas toen ik de razende boeman speelde kreeg ik contact.
De rest van de avond zat ik nog na te trillen, merk dat het tegen mijn natuur is. Heb in de loop der jaren natuurlijk wel geleerd om mij als schipper te profileren als leidinggevende, maar ik haat het om politieagent te spelen. Helaas is dat een enkele keer nodig, wel jammer dat de leiding mij daar voor die tijd niet van op de hoogte stelde, weet zeker dat ik het dan anders had aangepakt.
Nu zul je denken, daar gaat de rest van de week, maar dat is niet zo, het heeft de lucht geklaard en in de loop van de volgende dag was alles weer normaal. Samen met de leiding had ik nog een praatje met de kinderen over andermans spullen,waarop ze verbaast reageerden dat als er iets stuk ging, dat natuurlijk betaald zou worden. Pas toen ik vertelde dat het niet om geld ging, maar om heel veel werk en liefde voor het schip, toen pas viel bij hen het kwartje.

zondag 20 september 2009

kadootje

Afgelopen donderdag waren we met de groep op een onbewoont eilandje op de Friese meren.
Heerlijk kampvuurtje stoken en BBQ en, het weer zat dan ook erg mee, het hout had ik maandag al geregeld en lag de hele week al op het dek gebonden. Weer eens wat anders dan een volle haven met uitgelaten jongerlui die hun laatste avond naar de disco willen.
Betekende wel dat we vrijdag om 8 uur al weg moesten om op tijd in Harlingen te zijn.
Alle lapjes er op en heerlijk zeilen naar de sluis bij Kornwerd, de lerares helemaal blij omdat ze ook mocht sturen, die komt zeker volgend jaar terug.
Het weer dit weekend was een echt kadootje. Vrijdag avond met het laatste licht zijn we nog uitgevaren om bij het Griend voor anker te gaan, het was dan ook een prachtige avond en voor de nieuwe groep kon het weekend toen al niet meer stuk.
Maar ja als je zulks mooi weer hebt en in je t shirt en sandalen kunt rondlopen, dan heb je dus geen wind, gelukkig bracht de stroming ons nog wel richting eilanden. Maar na 3 uurtje drijven toch maar op de motor naar Terschelling om te genieten van deze zomerse dag op het terras bij de Walvis.
Vandaag is er iets meer wind en ik ben benieuwt of het genoeg is om tegenstrooms naar de kust terug te zeilen.
We zullen zien, op de weergoden heb je toch geen enkele invloed.

maandag 14 september 2009

maatjes

De reparatie van het grootzeil is gelukkig bijna onzichtbaar. Het is mij nu wel duidelijk dat er iets mis was met een reefknutteltouwtje die verkeerd vastgemaakt was. Dat is fijn, want dat betekend ook dat er verder niets mis is met het zeil en dat het nog een paar jaar mee kan.
Een nieuw zeil is een behoorlijk grote investering en dat stel ik toch graag nog een paar jaar uit.
Dit weekend hadden we ook een matenwissel, Ted ging een weekend met zijn oude schip de "Spes Mea" mee ik kreeg de maat van de Spes. Gelukkig is dat iemand die ik al veel langer ken en Ted deed ons beiden een plezier met de ruil.
Marjon was er dus, en ze viel erg in de smaak bij de heren ict ers. En wat is de wereld toch klein, 1 van onze gasten is bevriend met een oude vriend van mij en Rob, dat is toch wel leuk zo'n ontmoeting.
Zaterdag was het naar Terschelling, tegen de stroom en tegen de wind, 7 uur zeilen. Zondag waren we in no time terug met Bft 6 en alles mee. Marjon deed goed haar best en bleef zaterdagavond dan ook erg lang bij de heren hangen, waar ze ook nog eens gezelschap kreeg van dochter Kim, waar we gezellig bij langszij kwamen.
Zelf was ik na 7 uur zeilen en een lekker maaltje een beetje op, en ben dan ook maar vroeg in mijn bed gekropen.

donderdag 10 september 2009

klusruimte


Na dagen met veel wind, eindelijk eens wat minder wind. Meestal is er dan weer te weinig, maar deze week was het met 4 tot 5 Bft helemaal goed, perfect zeilweer.
Vooral gisteren naar Ameland, bijna helemaal voor het lapje, het was zo warm dat ik alleen in een hempje aan het roer stond.
Ook s'avonds was het nog heel gezellig buurten bij een collega die ik al veel te lang niet gezien had. Toen ik Boomer later die avond nog even uitliet was het Wad zo vreselijk mooi met een prachtige maan erboven, dat ik er stil van werd, zoveel geluk, zo mooi.
Vandaag alweer terug in Harlingen en alles zoveel mogelijk klaargemaakt voor komend weekend.
Het grootzeil opgehaald bij de zeilmaker en aan dek getakeld. Morgen slaat Ted hem aan, zodat ik eens een dagje naar mijn moeder kan, die ik ook al veel te lang niet gezien heb.
Maar vanmiddag ook nog even naar Leeuwarden geweest, sinds deze week zijn Roel en ik de trotse huurders van een praktijklokaal in een school.
Mijn oude opslagruimte was eigenlijk veel te klein en deze is veel groter. En ook Roel zocht ruimte voor zijn spullen. Nu delen we samen dit praktijklokaal en hebben we ook nog plaats over om te klussen. Dat betekent dus wel dat ik deze winter grotendeels in Leeuwarden ga liggen.

zaterdag 5 september 2009

grootzeil

Dit weekend wilde de wind maar niet gaan liggen, alle weer sites zeiden vrijdag dat hij zou afnemen op zaterdag, maar om 11 uur stond er nog een dikke 6 met af en toe 7 Bft. Het niet gebruikte rif van vrijdagochtend hebben we er maar in laten zitten. De pollendam was niet bezeild, dus met hijsen gewacht tot de eerste hoek na de dam.
Enthousiast werd het grootzeil omhoog gedraaid door de dames en heren van het singel weekend. Snel werd de fok gehesen en ik legde de Wilhelmina alvast op een aan de windse koers. Nog geen 100 meter later hoorde ik een raar scheurend geluid, dat was dus het grootzeil, een enorme scheur tussen eerste en tweede rif dwars door de 2 banen heen. Einde oefening dus, en shit; hoe verkoop ik dit reisje nog aan mijn gasten, terugkeren naar Harlingen is toch ook geen optie. Terwijl we op de motor verder gingen, eerst maar eens overlegt met de zeilmaker, helaas die had geen reserve zeil en was ook niet in Harlingen in zijn vrije weekend.
Nou, dan in ieder geval maar voor de wind op het fokje zeilen, dan lijkt het nog ergens op, maar wat belangrijker was dat we dan wat minder rollen in de Meep. Al met al toch nog een leuke middag gehad.
Op Terschelling mochten we langszij de "Avontuur" liggen en Boudewijn keek belangstellend toe hoe wij het grootzeil losmaakten en oprolden. 'Nou' zei Boudewijn, 'ik heb nog wel mijn oude grootzeil, alleen ligt tie op de op de "Frans Horjus". En hoera, wat een bof, de Horjus ligt ook op Terschelling.
Zondagochtend om 9uur kregen we van de havenmeester een plekje aan de kade en met alle mannen die aan boord waren en een geleend karretje het grootzeil opgehaald en met vereende krachten aangeslagen, omdat hij net een beetje te groot was met z'n allen er een prachtig rif ingelegd. Omdat hij nu toch al omhoog was zijn we met gehesen zeilen de haven uitgevaren en hadden een heerlijke tocht terug naar Harlingen.
Morgen brengen we hem naar de zeilmaker, en dan kan die er vrijdag weer op.
Nu wil ik nog 1 ding kwijt, dat scheuren vond ik toch wel erg teleurstellend, ik had mij daar iets veel spectaculairders van voorgesteld, maar het was echt maar een kort en klein rrrrroetsje, helemaal geen pang of knal, denk dat je dat alleen hebt met geknapte schoten.

donderdag 3 september 2009

wind

De school van deze week heeft 3 schepen gecharterd en omdat ze 6 brugklassen hebben word op woensdagmiddag gewisselt van klas.
De leraar die alles gepland en geregeld had, had een mooi programma bedacht. Eerst naar Vlieland, en de volgende ochtend vroeg naar Terschelling, waar om 13.00 op het strand allerlei aktiviteiten waren.
Grappig dat die man per ongeluk precies de juiste tijdstippen met het tij had en ook nog eens de goede wind had waardoor alles liep als een trein. De jongelui hoefden tot nu toe alleen maar schoten te vieren en aan te halen, een overstagje zat er niet in.
Wel aan hem gevraagd om volgend jaar de tijden toch eerst even met ons door te nemen, om te voorkomen dat alle routes tegen alle getijden ingaan, dat zou jammer zijn.
Woensdag middag hebben we gedrieën besloten om Vlieland over te slaan en gelijk naar Terschelling te zeilen. De weersvoorspelling was zo slecht dat we niet het risico wilden nemen op Vlie vast te zitten met kids en zonder programma.
Vanmorgen was ik maar wat blij met die beslissing, om 7 uur was er een golfhoogte van 2.70 meter en het woei al een dikke 7, en nu vanmiddag is het al 8 met af en toe 9, maar wij liggen heerlijk beschut in de haven.
En waarom stond ik vanmorgen om 7 uur op de kade? Om Roel uit te zwaaien, die was zo lief om voor 1 nachtje gezellig met de snelboot over te komen, heerlijk uit eten geweest op een overdekt terras (handig met de hondjes en je mag er roken) lekker eten, goed gesprek en nog beter gezelschap, wat wil een mens nog meer bij windkracht 9.

fokke blokken

Drukke dagen waren het de afgelopen week.
Afgelopen weekend was er een oud vertrouwt clubje aan boord met heel veel kleine kinderen. Het leukste was dat 1 van de gasten een voormalige zetschipper van de Wilhelmina was.
Zaterdagochtend, ondervond ik enige verbazing van hem dat ik geen rif in het grootzeil wilde zetten terwijl het Bft 6 woei. Vervolgens was hij dan ook blij verbaast, dat wij het tegenstroomse kruisrak onder het Griend probleemloos kruisten. Alleen werd de voordek crew behoorlijk nat door overkomend buiswater.
Maar na de zoveelste overstag en warme douche begonnen ze toch wel wat moe te worden, maar ze hebben het hele feestje uitgezeten, zelfs toen 1 van de blokken niet meer helemaal heel bleef en het nog lastiger werd om de fokkeschoot aan te halen.
Maandagochtend heb ik de knoop doorgehakt en heb alle twee de 2 schijfsblokken vervangen voor 2 spiksplinternieuwe 3 schijfsblokken.
Ook op de grootschoot is een enorm 3 schijfs blok bijgezet, we zijn tot 11 uur smorgens bezig geweest om alles te vervangen en opnieuw in te scheren.
De nieuwe groep bleek een klas met brugsmurfjes te zijn, en aangezien het nog steeds tegen de 6 woei was dat gelijk een mooie test.
En tot ons genoegen, haalden 5 meisjes van 13 probleemloos de fok aan.