woudagemaal

Deze week zeilen we eens niet, maar zijn bed & breakfast in Stavoren. We liggen bij het Wouda gemaal, waar een groepje mannen aan het werk is en een paar nachten bij ons aan boord slapen. Overdag kunnen we dus gewoon doorklussen als alles aan het eind van de middag maar weer opgeruimd is. Ontbijt maken hoeft ook al niet, omdat ze een ontbijt en lunchpakket meekrijgen van het plaatselijke restaurant. Maar ja om ze s'morgens zonder koffie de deur uit te laten gaan, dat vind ik ook maar niks. Dus sta ik om half 7 op om koffie te zetten. En dat na een nacht genieten van een denderend onweer en prachtige lichtflitsen. Ik vind dat natuurgeweld zo mooi dat ik het er echt voor over heb om midden in de nacht een tijdje in de donkere roef te zitten en er dan vreselijk van zit te genieten.
Maar ja dan is half 7 toch wel weer erg vroeg.

HT

HT; dat staat voor Harlingen- Terschelling, nu zul je denken, dat doet ze toch wel vaker?
Dat klopt, maar 1 keer per jaar word dat gedaan met sloepen. En wel met 130 stuks dit jaar. En ik mocht mee als volgschip voor 2 sloepen uit Rutten bij Lemmer. De start was al om half 9 en de haven word dan om kwart over acht gesperd, dus was het zaaks om voor die tijd naar buiten te varen. Bij ons ging dat allemaal prachtig op tijd en vlak voor de Polledam hebben we geankerd om te wachten op onze sloepen.
Over de marifoon hoorden we een boze collega die te laat uit de Zuiderhaven wilde vertrekken en er niet uit mocht/kon van de havendienst.
Onze sloep zat lekker vooraan dus al snel kon het anker weer op om de dames aan te moedigen. Het was leuk om het hele HT circus eens van dichtbij mee te maken. Andere jaren lagen we vaak bij de richel voor anker om alles voorbij te zien roeien, om dan door te varen naar Vlieland. Terschelling mogen alleen volgschepen van de HT naar binnen. En wat een binnenkomst, drommen mensen op de kade, een muziekkorps en alle sloepen en schepen die door die ene nauwe ingang van de haven proberen binnen te komen. Een prachtige chaos.
Om 1 uur lagen we al op onze plek en het feestje duurt al vanaf die tijd en zal nog tot zondagmorgen duren. Morgen vind pas de uitslag en het bijbehorende feest plaats.

2 componenten

De Wilhelmina word steeds mooier, de afgelopen dagen zijn we druk bezig geweest met de giek en de roef. Het beslag van de giek was vorige week al kaal gehaald en aangezien er nog een bus 2 componenten primer stond van vorig voorjaar, besloot ik om die klus gelijk goed aan te pakken en dat als onderlaag te gebruiken. Zo'n bus staat vol kleine lettertjes, waar je met enige moeite de juiste mengverhouding uit kunt halen. Helaas stond daar ook ergens tussen dat dit mega goede goedje niet tegen vorst kan, tenminste zolang het in de bus zit, nou dat hebben we geweten, het zag er prachtig uit maar de volgende dag was het nog steeds niet droog. Na overleg met onze verfhandel kregen we een pot agressieve verdunner mee om alles er weer af te halen. Ted is daar een dagje mee bezig geweest, de huishoudhandschoenen die hij aan had moesten elk uur vervangen worden omdat het spul er dwars door heen ging, grappig op dit potje stond helemaal niets geschreven, deze was waarschijnlijk alle waarschuwingen voorbij, alleen een doodshoofd zou voldoende zijn geweest.
Maar goed, de giek staat nu prachtig in de lak en het beslag strak in de nieuwe 2 componenten primer, ook de roef hebben we daarmee gedaan en vandaag kan alles de eerste aflak laag krijgen.
Morgenochtend om 8 uur varen we uit als volgschip van de HT race, vanavond ga ik me nog even inlezen in het wedstrijdregelement en met hoog water sjouwen we ook het bier nog even aan boord. En morgen doe ik verslag van de sloepenrace.

friends

Daar ben ik weer, we hebben afgelopen weekend heerlijk gezeild met Maaike en friends. Alles was prima georganiseerd en ondanks de voorspellingen hebben we zelfs prachtig weer gehad. Zaterdagochtend met een heerlijk windje en zonnetje naar Terschelling, af en toe een gijpje en in de Meep haalden we zelfs de 9,5 knoop, we gingen zo lekker dat we een aantal snelle collega's bij konden blijven, een topdag dus. Ook heerlijk om veel bekende gezichten te zien aan boord, meer dan de helft van de opvarenden kende ik al van andere gelegenheden, dat is heerlijk om een weekend mee op te trekken.
Ook het eten was super goed en enthousiast geregeld, niet alleen dankzij het door Maaike's gemaakte draaiboek maar ook door de 2 superkoks die mee waren.
Zondag begonnen we helaas met regen, maar tegen dat wij om half 1 weg gingen, was het al weer droog. De hele haven was al leeg en we hadden het Wad voor ons zelf, maar ja als je op de heenweg moet gijpen, zit het er dik in dat je op de terugweg moet kruisen. Dat hebben we dan ook met veel plezier gedaan, al was onze zwaarddraaier Richard er aardig stil van op het laatst.
Na een late lunch en hartverwarmend afscheid, viel ik helemaal gevloerd op de bank en hebben we zelfs het avondeten maar laten schieten.

dagtocht

Afgelopen zondag stond er een dagtocht op het programma, en wel van de familie van maatje Ted. Omdat wij zaterdag toch geen gasten hadden kon bijna de hele familie de avond er voor al komen, iets wat erg gezellig was.
Zondag om 11 uur met hoog water zijn we vertrokken, de hele week stond er een flinke bries, maar zondag was de wind op! Gelukkig konden we met de stroom naar het Griend drijven en daar ankeren en lunchen. Na een uurtje zien we tot onze verbazing dat er schepen op zeil tegen de stroom in varen en nog vooruitkomen ook. Nou ja zeg; toch nog wat wind dus. Het ging zo lekker op de terugweg, dat we een uur te vroeg voor de haven waren, dus zijn we overstag gegaan en hebben de pollendam nog maar een keertje uitgezeild. Na een heerlijk stampot buffet met 4 soorten stampot ging iedereen voldaan naar huis. Alleen Ted bleef achter, welliswaar doodmoe van een lange dag met de familie, maar ook erg tevreden over de een geslaagde familiedag.
Deze week staat weer in het kader van schilderen en administratie en gisteren heb ik een rondje Friesland gereden met de auto.
Samen met Kim naar Stavoren om een paar blokjes (katrollen) op te halen van de Dankbaarheid. Kim gaat over 2 weken maten op de Dankbaarheid, maar had het schip nog nooit gezien, nu wel dus. De blokjes hebben we afgeleverd in Terherne waar Roel met een stichting aan het rondvaren is. En als laatste met z'n allen naar Grou om te eten in het theehuis, waar zelfs Maaike nog even langskwam om thee te drinken en chocolade met ijsbonbons te eten.

T shirts

Woensdagmorgen, om 8 uur hoorde ik een luide bons en zware voetstappen, Boomer sloeg gelijk aan, iets wat niet nodig was omdat ik toch al rechtop in mijn bed zat.

Met een blik uit het raam zag ik nog net de rug van Onno, die gehaast in zijn auto stapte en naar later bleek haastig naar zijn gasten in Enkhuizen vertrok. Want Onno is behalve collega ook t-hirt drukker, 1 x per jaar werkt hij met een demontabele drukkerij een hele serie bestellingen af.

Ook dit jaar heb ik weer besteld! Maar nu met een nieuw logo, deze keer zelf ontworpen. Afgelopen winter kreeg ik 2 sweatshirts van een vriendin, die nog uit de oertijd van de Mercurius kwamen, het logo was ontworpen door de eerste chartereigenaar van het oude schip van Rob en mij. een simpel maar mooi logo met mooie herinneringen aan een mooie tijd. Ik wist gelijk dat dit het moest worden voor de Wilhelmina en na wat aanpassingen was ik heel tevreden over het ontwerp.

En u heb ik dus een hele grote doos vol met donkerblauwe t-shirts en lichtbruine hempjes met het mooie witte logo erop. De meiden van kantoor vonden ze ook heel mooi en wilden gelijk zo'n hempje, Kim en Ted zijn ook al voorzien en ik heb al 3 dagen niet meer in mijn kledingkast gekeken omdat ik nu 3 lagen eigen druksel aan heb.

zandbank

Vandaag zit ik op de grootste zandbank van nederland "de Hondsrug", Dat de website zandbank.nl heet is niet alleen wegens de zandbanken op het Wad. Het is ook een knipoog naar mijn geboorteplek. Als kind zwierf ik door de bossen en had geen idee dat daar masthout groeide. Was alleen maar op zoek naar de witte wieven die leken me zo spannend. Nooit gedacht dat ik zonder de Drentse bossen kon, ze voelden geborgen en het was thuis.
En toch de zee trok, eerst de branding van Zandvoort, maar toen ontdekte ik mijn grote liefde Het wad, met zijn altijd wisselende uiterlijk en karakter, zijn waanzinnige vergezichten, en net onder de oppervlakte zo vreselijk veel onbekend leven, er is geen plek ter wereld waar ik me zo klein en groot tegelijk voel, zo één met de kosmos.
Pas later kwam ik er achter dat ik niet het eerste familielid was die zijn hart aan het varen verloren was.
Grootvader van moederskant, was schipper in de veenkoloniën en overgrootvader van vaderskant ging naar zee als schipper en is daar in 1732 gebleven, zoals dat zo mooi heet.
Mijn moeder viel als meisje voor een leuke schipper die altijd voor haar huis langsvoer, maar dat is helaas niets geworden.
In deze generatie ben ik de enige, maar doe mijn best de volgende generatie voor te bereiden op varen over de zandbanken. En de vorige generatie? die zit gewoon op de grootste zandbank van Nederland.

singels

De hectiek van het wissellen was nu eens niet op vrijdag, maar al op donderdag.
De paters wilden zo laat mogelijk van boord op donderdag, en van de nieuwe groep wilden de koks zo vroeg mogelijk aan boord komen. Gelukkig voor mij was`Kim niet alleen schoonmaakster maar ook kok, dus had ze het redelijk zelf in de hand.
Zjoske kwam haar helpen die weekend, want we hadden een singelsreis en dan zijn er altijd koks aan boord. Samen met de Poolster en de Frans Horjus, zijn we naar Vlieland gezeild, altans een poging toe gedaan. Er was weinig tot geen wind, en de stroom was tegen, tot 2 keer toe dreven we achteruit in plaats van vooruit. Toen er ook nog dichte mistbanken kwamen aanrollen hebben we de boel maar gestreken en zijn nog net over de zandbanken naar Vlie gekomen.
De singels zijn altijd aardige mensen, en al waren ze dat niet, dan nog zetten ze hun beste beentje voor. Het duurt altijd even voordat ze wat los komen, wat dat betreft is het net als ieder andere individuelen reis. Maar aan het eind van de reis, gaan ze altijd als een hechte club van boord, en soms onstaan er wat stelletjes, maar wel of niet, het weekend is altijd leuk en gezellig. Soms gaan er zelfs stellen mee die elkaar al langer via deze weg kennen, gewoon omdat het leuk is.
Terschelling was vandaag beter te bezeilen, ietsjes meer wind en de stroom mee.