droogvallen

Droogvallen op z’n mooist vandaag. Deze week is er een groep studenten aan boord van het van Hall instituut. De groep volgt de opleiding ‘coastal zone management’ deze managers, gaan er in de toekomst voor zorgen dat Nederland droge voeten houd.
Eerst was er vandaag een lekker windje om naar de richel te zeilen. Genoeg wind om een kluitje collega’s voorbij te zeilen en op de valreep nog even de Meep ingeloefd om niet te vroeg op de droogval locatie aan te komen, even zwaaien naar Bert en dan overstag naar de richel.
Terwijl het water langzaam zakte, viel ook de wind helemaal weg. In het zonnetje aan dek, wachte iedereen rustig af om op expeditie te gaan op de zandbank. Emmers, zeefjes, determinatie boeken en jampotjes, gingen mee de bank op. Ruim 3 uur zijn ze vol overgave bezig geweest al het zichtbare en bijna niet zichtbare aan het licht te brengen.
Wat een heerlijke rust hier op het Wad, zo is droogvallen bedoelt. En door het onderweg gevonden plastic opblaasbootje, bleef het schip ook nog schoon.
We hadden hem gevuld met water onder aan de trap gezet, konden we fijn onze voeten afspoelen, alleen dacht 1 van de studenten dat het ook een mooi opvangcentrum was voor gestrande kwallen, maar beide functies waren goed te combineren.
Vanavond nog even door naar Terschelling en dan zit deze prachtige dag erop.

vlaams

Voor het eerst een groep uit België, vanmorgen precies op tijd, waardoor ik de borden maar in de auto heb laten staan, we hebben tenslotte genoeg borden, alleen zijn ze niet allemaal even mooi.
Het Vlaamse taaltje is wel even wennen en ik hoop dat we ze morgen beter verstaan. Met deze wind is het sowieso moeilijk om iemand te verstaan, ben blij dat Henny en ik merendeels met handsignalen communiceren.
Door de wind (Bft 7) besloten niet verder te gaan dan Makkum, en ik was niet de enige, de haven begint aardig vol te lopen met schepen die op weg zijn naar de eilanden, of juist naar het IJsselmeer. Straks maar even overleggen met de collega waar we mee samen varen, dan kan ik gelijk even vragen wat het probleem was met zijn motor.
Net voor het afmeren hield de motor er mee op en kon hij nog juist zijn anker er in gooien. Een collega was zo vriendelijk om hem op te pikken en aan de kade te leggen.
Vorige week was hier in Makkum een andere collega met het zelfde akkefietje. Ben blij dat de motor van de Wilhelmina ieder jaar door een monteur word nagekeken, dat schept wat vertrouwen. Maar Henny kon nu wel 2 keer zien hoe het moet als het wel mis gaat.

leuk

Een heel weekend niets doen, alleen maar lezen, kokkerellen en wandelen met Boomer. Terwijl Henny een hut schildert op de Wilhelmina omdat ze bang was zich te vervelen, ben ik vertrokken naar de Dankbaarheid.
In juni zijn we nog 1 weekje vrij en gaan we verder met schilderen. Nu is het vooral belangrijk om weer energie op te doen voor de gasten, zodat we ze een geweldige week kunnen bezorgen.
Dank zij het prachtige weer van de afgelopen weken, voel ik me al heel wat beter en heb ik weer zin in het zeilseizoen, maar een weekendje luieren, kan geen kwaad. Ook bezoekjes van oude vrienden en vriendinnen maken het seizoen weer leuk.
Gisteren ben ik nog even bij de groothandel geweest om nieuwe borden te kopen, inclusief reserve borden die nu in de opslag staan, ook mijn nieuwe kompas opgehaald, dan kan ik komende week kijken waar hij het beste geplaatst kan worden en kan ik bij slecht zicht tenminste een beetje koers houden.

ra ra waar zijn we?

Alweer de derde week, en alweer met een bekende groep. De paters uit Utrecht zijn weer aan boord.
Afgelopen winter zijn Roel en ik bij de broeders op bezoek geweest, we werden hartelijk ontvangen en het was een erg gezellige dag daar in Utrecht. Door dat bezoek ben ik ook beter gaan begrijpen wat hun bedoeling is met het wadvaren en probeer daar zoveel mogelijk rekening mee te houden.
Maar het zijn vooral hele aardige gezellige mensen en ook de begeleiders en jeugd zijn erg leuk.
Eindelijk ook eens een groep die rustig met hun tafelgenoten praat tijdens het eten en niet de hele tafel overschreeuwen om met iemand te praten die 8 stoelen verder zit.
Ondertussen is Marjon eindelijk uitgevaren vanaf Amsterdam en volgt ze alle charterschepen op het Wad via AIS en wij volgen Marjon natuurlijk op weg naar de Oostzee.
Voor iedereen die wil; op www.marinetraffic.com kun je onder het kopje schepen; de scheepsnaam invullen en opzoeken. Als je dan klikt op ‘toon op kaart’ dan krijg je bv de Wilhelmina te zien op de kaart, met de route van de afgelopen dag.
Erg leuke site vind ik zelf. En ja we zitten op Vlieland :-)