DONDERDAG 3 JANUARI 2008
23.00
Vanmorgen was de verzekeringssman er al vroeg. Gelukkig was het een oude bekende, dat praat een stuk gemakkelijker.
Maar echt gemakkelijk was het niet, ik zal niet in al te erge details treden, maar het kwam er op neer dat het niet in de kleine lettertjes van de verzekering staat en dat de dokmeester er ook niets aan kan doen.
Na veel gekrakeel wilde ik eigenlijk alleen weten wie de schade betaald, en mag ik blijkbaar in mijn handjes knijpen dat ze mee willen betalen en helpen, met mijn kiezen stijf op elkaar en tranen achIer mijn ogen heb ik geen keus of we moeten er een juridisch steekspel van maken en daar worden alleen de advocaten rijk van.
we hebben nu een principe overeenkomst( daar kwamen de andere 2 toch wel erg snel mee?) dat de kosten gedeelt worden door 3.
Ik heb nu toch wel heel erg behoefte aan wat positieve impulsen, maar ja die moet je wel zelf maken.
Om de batterijen weer wat op te laden ga ik morgen middag naar Rob mijn enige echte partner, die in Makkum woont.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hey Harriet ! ($%^*(@##$^&*) dacht ik toen ik dat las.
Laat je niet ontmoedigen door gescheurd staal en geknapte binten. Je Wilhelmina zal varen hoe dan ook !
Wel behoorlijk rot dat jullie dit nu overkomt. Ik denk dat je boot hierna door de werf met extra aandacht verder wordt behandeld, dus met vertraging beter dan ooit en helemaal klaar zal zijn voor de mooie vaarseizoenen. Sterkte met dit lullige gebeuren, maar jou kennende bijt je op je tanden, kijk je na zoiets voor je uit en niet achterom.
Tot Ziens ! -Aad
Een reactie posten