Ronald

Mijn eerste zeiljaren bracht ik door vanuit Zoutkamp, groen vanaf de zandgronden leerde ik daar langzamerhand over zeilen, oude schepen en de Wadden. Op het hoogtepunt voeren we daar met zo’n 12 schepen.
De meeste schippers waren oude rotten die zich zelf het vak hadden geleerd. Af en toe kwam er een nieuw groentje in de vloot.
In die begintijd werd 1 van de schepen verkocht aan een jonge schipper uit Den Haag. Ronald Monas had veel ervaring met jachten, had een vlotte babbel en een wat andere mentaliteit dan de meeste “noorderlingen”. De meeste collega’s namen dan ook een wat afwachtende houding aan.
Dat duurde gelukkig maar 1 weekend. Ronald nodigde vrienden en familie uit om van Zoutkamp naar Schiermonnickoog te zeilen. Fanatiek begon hij met kruisen op het Lauwersmeer, terwijl de rest van de vloot daar rustig naar de sluis tufte. Groot was de hilariteit dan ook dat Ronald vastliep op een ondiepte in het Lauwersmeer, het plezier werd nog vergroot omdat ze bij de sluis aan het spuien waren en het waterpeil snel zakte. Uiteindelijk moest er een reddingboot aan te pas komen om het schip vlot te krijgen. Maar het belangrijkste was wel dat het ijs was gebroken en Ronald verwelkomd werd in de club.
In de loop van de jaren werd hij een echte oost Wad schipper en 1 van de beste gastheren die ik ken. De laatste paar jaar kwam ik hem tegen in Harlingen, waar hij invalwerk deed bij collega’s. Leuk was het om soms met een heel rijtje oud Zoutkampers in de haven te liggen en bij te kletsen over die goede oude tijd. Maar dat is allemaal voorbij, afgelopen week overleed hij na een paar maanden ziek te zijn geweest, nog maar 47 jaar oud. Morgen brengen wij hem in Zoutkamp de laatste eer. De opkomst zal groot zijn, een behoorlijk deel van de vloot uit Harlingen zal er zijn. Hij was geliefd, met altijd een lach op zijn gezicht en een groot vakman.