lage wal texel

Gisteren hadden we een mooi lopend windje van Vlieland naar Texel. De wind was noord-oost 3 tot 4. Een mooi windje om alle zeilen er bij te trekken.
Ben dit jaar een stuk fanatieker dan vorig jaar, dat in combinatie met een ervaren maat en een schoon onderwaterschip, maakt dat het dit jaar erg goed gaat met de Wilhelmina. En een blije schipper maakt ook wel verschil denk ik.
Vandaag blijven we grotendeels liggen, een paar kleine klusjes doen en water tanken. Om 10 uur moesten we nog even verhalen voor wat collega's die er tussenuit wilden.
Het rijtje achter ons wilde ook weg, maar lag net als ons rijtje aan de lage wal, maar nog wat meer in een lastig hoekje. Wij draaiden als eersten af, gingen rond en legden het schip met 1 touwtje op een paal een eindje verderop. Met een kopje koffie in de hand zaten Ted en ik gezellig te kijken naar al die verschillende schepen en schippers die daar weg wilden.
De één had er geen enkele moeite mee en de ander heel wat meer moeite. leuk en leerzaam om te zien. Het schip dat de meeste moeite had, wilde net als wij nog wat blijven, maar overtuigde de havendienst dat ze echt niet terug op dat plekje wilden. Daardoor hebben wij nu de luxe van een hele kade voor ons alleen.
Alleen bleek bij terugkomst onze grote rode stekker die we hadden achtergelaten verdwenen. Na wat navraag bij collega's die al buiten waren, bleek een overijverige medewerker van de coöperatie hem al meegenomen te hebben. Maar goed, hij was er nog en konden hem weer ophalen, kunnen we tenminste ook nog de was doen vandaag.