Afgelopen zaterdag zijn we Stavoren binnen gevaren en vonden een plaatsje aan de veerbootsteiger. Alle hutten waren brandschoon en van dekbedden en handdoeken voorzien, het wachten was nu alleen maar op de slapers. 3 Meisjes die met hun ouders op een te kleine boot zaten, zouden in het begin van de avond komen en 9 heren met een vrienden uitje aan het einde van de middag.
Dat betekende dat ik een vrije middag had en ook wel eventjes het dorp in kon om een ijsje op een terras kon eten.
De eigenaar van het terras wist al van mijn B&B onderneming en kwam er gezellig bijzitten. Voor ik mijn ijsje bestellen kon, werden we al gestoord door een Duitse mevrouw die onderdak zocht voor haar, haar man en zoon. Verbaast keken wij elkaar aan en zeiden gelijktijdig "tuurlijk, kom u maar mee" . De Wilhelmina viel in de smaak en ze bleven gelijk. Gelukkig had ik ik nog net genoeg dekbedden, dus dat was ook geen probleem.
Zondagochtend nadat iedereen van een lekker ontbijtje had genoten, en ook Ted op het nippertje uit Den Haag terug was gekomen, gingen we nog 2 uurtjes met onze gasten zeilen. Op de terugweg vroeg ik onze Duitse gasten waar ze nog naar toe gingen en ze antwoorden dat ze dat nog niet wisten. Nou, opperde ik, wij gaan straks naar Makkum, is dat wat voor jullie. Graag, was het antwoord en zo voeren vader en zoon mee naar Makkum en moeder kwam met de auto.
Vanmorgen na het ontbijt en de koffie namen ze hartelijk afscheid en beloofden nog eens terug te komen.
Met z'n tweeën zijn Ted en ik naar Harlingen gevaren, waar we bij de sluis ook nog eventjes naar Roel en Kim konden zwaaien, die met de Dankbaarheid naar binnen voeren.
Conclussie; een heerlijk weekend, mooi weer en fijne gasten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten