skûtsje

Zaterdag ben ik als maat mee geweest op het skûtsje van het Twentse ros. Dat is een stichting die schoolreizen aanbied aan jongeren, meestal uit achterstandsbuurten.
Vanuit Warten wordt er dan een paar dagen rondgevaren op het skûtsje.
Het onderhoud wordt in Enschede gedaan door een werklozen project en de bemanning tijdens de kampen bestaat voornamelijk uit vrijwilligers.
Dit keer voer het stichtingsbestuur een dagje mee en was ik dus 1 van de vrijwilligers en Roel de schipper. Maar jeetje wat was het warm die zaterdag, uiteindelijk overboord gesprongen en samen met Boomer een tijdje achter het schip aan gezwommen, heerlijk was dat.
Ook leuk om op plaatsen te varen waar ik met de Wilhelmina echt niet kan komen, er was zelfs een slootje die bijna te smal was voor het Ros.
Het skûtsje museum in Earnewoude is ook echt een aanrader, leuke plek voor platbodem fanaten. Jammer vond ik alleen dat de gids er vanuit ging dat vrouwen alleen als aanhangsel binnenkomen en geen serieuze gespreks partner zijn over bootjes, moest uiteindelijk aan Roel vragen of hij wilde vragen met welke houtsoorten ze daar werken. Ben in de charterwereld er zo aan gewend dat vrouwelijke schippers normaal zijn, dat ik vergeten was dat dat blijkbaar niet overal zo is.
In Warten teruggekomen, ben ik nog maar eens overboord gesprongen, om een beetje af te koelen voor het gepande etentje met het bestuur, in mijn favoriete restaurant het skûthus in Warten natuurlijk.