Vandaag heb ik de chaostheorie in de praktijk gebracht. Zal proberen het in chronologische volgorde weer te geven, al is dat misschien in al die chaos niet helemaal te doen.
Het begon vanmorgen met het halen van nieuwe borden voor de keuken, de stapel daar slinkt zienderogen en dat type bord is helaas niet meer te koop. Er moeten dus echt nieuwe (bij) komen. Monter stap ik in Leeuwarden op de kade met de autosleutels in de hand en kijk de hele straat af, maar zie hem niet, en dan pas word ik wakker, die hadden we gisteren naar Warten gebracht. Dit weekend wilden Roel en ik met de Dankbaarheid daar naar toe en hadden we de auto alvast weggebracht.
Nou dacht ik, dan vaar ik het schip er nu alvast naartoe en kan ik vanmiddag met de auto de borden halen. Dus de Dankbaarheid gestart en losgegooid, maar als ik gas geef krijg ik geen schroefwater en dobberen we halverwege het kanaal. Motor uitgezet, machinekamer nagekeken, niets gevonden en nog maar eens gestart. En ja hoor hij doet het weer, vraag me niet waarom. Om naar Warten te komen, moeten we door 2 spoorbruggen, waar we bij de één 20 en de ander 25 minuten moeten wachten. Mick vond het geweldig, dan kon hij oefenen in het stilleggen en uitdrijven voor een brug.
Eindelijk kan de reis voorspoedig gaan lopen maar dan gaat de telefoon; het kantoor waar mijn boekingen vandaan komen heeft een noodgeval en vraagt of ik dit weekend met de Wilhelmina kan varen. Na overleg met Roel, omdat het ook zijn vrije weekend was, gezegd dat het oké is. Maar dan vraagt Mick, wie er dan gaat maten, hij is er immers niet dit weekend.
O jee, dat is waar ook, en echt waar, we hebben de hele Harlinger vloot afgebeld op zoek naar een maat. Ondertussen meld Roel dat zijn schip nu ook niet meer naar Warten hoeft als ik er toch niet ben dit weekend. Oké, schip draaien, met een glimlachende Mick aan het roer en ons weer gemeld voor de spoorbruggen. Weer een eeuwigheid wachten en de Dankbaarheid weer op zijn oude plekje gelegd. Uiteindelijk met de trein naar Heerenveen voor mijn afspraak met de boekhouder.
Thuisgekomen besloten we om in ieder geval in Warten te gaan eten en mijn auto weer op te halen. Onderweg daar naartoe komen we toevallig bij een huishoudwinkel langs en gaat Roel in de remmen, zodat ik in ieder geval nog nieuwe borden kon kopen. Dat lukte zowaar ook nog, maar alleen omdat het koopavond was in Leeuwarden.
Thuisgekomen, kon Mick gelukkig melden dat hij een maat had gevonden uit Stavoren ”leuke mensen wonen daar ;-) “. De dag is nu ten einde en wat heb ik nu eigenlijk gedaan de hele dag? Borden kopen natuurlijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hahaha, wat een dag. Zo voel ik me nou ook vaak op mijn werk ;-))
Maar ik had juist dit beroep gekozen om lekker te kunnen ontspannen.
Een reactie posten