weemoed

Het einde van de Horizontoer is altijd weer moeilijk, afscheid nemen van heel veel lieve mensen en een heel speciaal sfeertje.
Alle eilanden gedaan, op 2 bleven we 2 dagen en 1 nacht gingen we voor anker. Als je 9 dagen met 150 man op stap bent, dan kan het niet anders of je krijgt een band met ze. De laatste avond op Texel nog een prachtige vuurshow gezien ter afsluiting. Jammer de show is over, maar tegelijk is het motto 'the show must go on' .
Dat betekende voor Ted en mij dat het schip weer schoon moest en de watertanks weer helemaal gevuld moesten worden ( zonder dat de meter net zo hard weer achteruit loopt! ).
Om 9 uur stond de nieuw groep op de kade, 7 begeleiders 21 padvinders vanaf 8 jaar. Gelukkig een leuke rustige groep, die ook het plannen van de reis aan mij overlaat omdat ze nog nooit zo'n reis gemaakt hebben.
Vandaag dus naar Vlieland, met toch wat weemoed naar de Toer melden we ons aan bij de Brandaris. En na 3 kwartier wachten op vertrekkende collega's kunnen we de haven binnen en net voor de regen begint liggen we vast.
De nieuwe groep gaat met de regenjassen aan naar het strand en ik duik de roef in om mijn stukje te schrijven, met op de achtergrond de gekregen cd van Cristiaan Hof, dan is de Toer er toch nog een beetje.