vlooiencircus

Deze week een Duitse school, die al 2 jaar aan het sparen en koekjes bakken is geweest om mee te kunnen zeilen. Samen met 2 leraren kwamen er ook 3 moeders mee, logisch, maar ze vertelden mij pas later dat we een klas met heel veel ADHD kinderen hadden. Deze kinderen hebben toch een iets duidelijker aanpak nodig dan een gemiddelde klas. Zelf merkte ik het te laat. De meeste scholieren zijn altijd wat druk de eerste dag, maar worden daarna wel weer wat rustiger. Deze groep gedroeg zich als een vlooien circus, allemaal heel lief, maar druk en ongrijpbaar. Na een luidruchtig avondeten, besloten ze in de gang en hutten te spelen en onbedoelt de boel af te breken, gillen en knallende deuren. Ik had er genoeg van en wilde ingrijpen alleen kreeg ik geen enkel oogcontact terwijl het spel om mij heen gewoon doorging en ik machteloos daar tussen stond. Pas toen ik de razende boeman speelde kreeg ik contact.
De rest van de avond zat ik nog na te trillen, merk dat het tegen mijn natuur is. Heb in de loop der jaren natuurlijk wel geleerd om mij als schipper te profileren als leidinggevende, maar ik haat het om politieagent te spelen. Helaas is dat een enkele keer nodig, wel jammer dat de leiding mij daar voor die tijd niet van op de hoogte stelde, weet zeker dat ik het dan anders had aangepakt.
Nu zul je denken, daar gaat de rest van de week, maar dat is niet zo, het heeft de lucht geklaard en in de loop van de volgende dag was alles weer normaal. Samen met de leiding had ik nog een praatje met de kinderen over andermans spullen,waarop ze verbaast reageerden dat als er iets stuk ging, dat natuurlijk betaald zou worden. Pas toen ik vertelde dat het niet om geld ging, maar om heel veel werk en liefde voor het schip, toen pas viel bij hen het kwartje.