schaal

Razendsnel gaan de dagen voorbij, nadat me een tijd lang heb laten opjagen door vadertje tijd, doe ik het nu wat kalmer aan. Rustig het ene klusje na de andere afmaken. De rode lijn is alleen de trap, daar probeer ik iedere dag een stukje van af te krabben.
Een aantal jaren geleden is daar iemand aan het lassen geweest zonder de trap af te dekken, waardoor er heel veel kleine brandgaatjes ingebrand waren, daar boven op heeft 2 jaar geleden iemand de trap met een te hete verfbrander mishandeld.
Elke keer als ik naar de trap keek, kon ik wel huilen.
Toen we de Wilhelmina 7 jaar geleden kochten zat er een lelijke smalle trap in, die hebben we de eerste winter er uit gehaald en door een timmerman een nieuwe van eikenhout laten maken. Het zag er prachtig uit en deze zomer gaat hij er ook weer prachtig uit zien, de trap is toch echt het visitekaartje als je binnen komt. Maar wat een werk pffft, over anderhalve week moet hij klaar zijn, dan komt er een clubje vrienden eten in het dagverblijf.
Een veel leuker werkje was het om de nieuwe fruitschaal aan te passen voor een leven aan boord van een zeilschip.
Vorig jaar vond ik een hele grote massief houten schaal, groot en zwaar, maar erg mooi, nu gaat de Wilhelmina nooit zo erg scheef tijdens het zeilen, maar het zal toch maar gebeuren dat dat zware ding van de bar of tafel glijd, daar hou je minimaal een gebroken teen aan over.
Op de bar heb ik nu een draaibaar plateautje bevestigd en onder op de schaal een rond deel uitgefreesd, het past precies in elkaar, waardoor de schaal op een mooie plaats staat en er niet vanzelf afvallen kan.
Het zijn dat soort klusjes, die het klussen leuk maakt.