De winter lijkt eindelijk voorbij, af en toe een lekker zonnetje, heerlijk. Jammer genoeg nog steeds te koud voor koffie op het achterdek, maar ik ben hoopvol, het duurt vast niet lang meer.
Ondertussen is Chiel ( ja, ja, die van Kim) bij mij aan boord, om te helpen met al het klus en verfwerk. Terwijl Chiel de machinekamer indook voor allerlei onderhoud, heb ik eerst de berging leeg gehaald. Alle bakjes met schroeven, ringetjes, koppelingen en alle andere zooi die een mens verzameld zijn nu helemaal uitgepluist en opnieuw gesorteerd. Een paar weken geleden had ik iets nodig en heb ik een half uur gezocht in de rommel en natuurlijk niets gevonden. De gamma bracht gelukkig toch nog uitkomst, maar natuurlijk kwam ik tijdens het opruimen eindelijk tegen, wat ik toen zocht. Nu weet ik weer precies wat ik heb en kan het nog terug vinden ook, dat bespaart een boel tijd, maar vooral veel ergernis.
De komende weken word het flink aanpoten, zodat de Wilhelmina er straks uitziet om door een ringetje te halen. Het schip ziet er nu niet uit!
Als ik naar het kerstkaartje kijk, met de foto van die mooie witte kop, dan kan je je bijna niet voorstellen dat zo’n 10 maanden geleden was dat tie zo mooi wit was. Maar omdat we het verfplan gaan wijzigen, met onder andere 3 lagen 2 componenten primer, heb ik goede hoop dat de verf er nu eens wat langer op blijft zitten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten