schiermonnickoog

Dit weekend lagen we heerlijk op Schiermonnikoog, lekker luieren, lekker fietsen en het eiland aan Roel laten zien. Nadat hij een mooie documentaire had gezien een paar weken geleden, was hij erg nieuwsgierig naar het eiland.
De tocht vrijdagnacht was hem erg meegevallen na alle horror verhalen over het Oost-Wad van diverse collega's. Wel wilde hij het geultje bij Schier graag bij daglicht varen en zondagmiddag een uur voor hoog water gooiden we los, terwijl ik nog wat aan het opruimen was op het voordek, stuurde Roel de haven uit en besloot eigenwijs als tie is,gelijk de eerste 2 staakjes aan stuurboord te negeren. Deze 'ondankbaarheid' werd meteen afgestraft en het slikplaatje aan bakboord zette het schip gelijk goed vast. Na bijna een uur wroeten, lagen we er nog steeds. Na 3 herberekeningen over het tij en de te verwachten waterstanden kwamen we tot de conclusie dat we s'nachts om 12 uur los zouden komen. Droevig keek ik naar het eiland dat ons maar niet wilde laten gaan en wat zie ik? onze fietsen, staan nog keurig tegen elkaar aan op de wal.
Dus moesten we vannacht eerst weer naar binnen om ze op te halen, om vervolgens weer opnieuw aan onze tocht te beginnen. Met behulp van de schijnwerper kwamen we nu mooi door het geultje. Al moet ik bekennen dat het toch lastig is om met 2 schippers te varen, waarvan de ene eigenaar is van het schip en toch wat zenuwachtig was geworden. En de andere het gebied goed kent, maar niemand voor de voeten wil lopen, en ook nog wat doof aan het worden is (erg lastig met een lopende motor). Aangekomen in diep water, konden we eindelijk ontspannen en zocht Roel de boeien naar Lauwersoog, en dat helemaal zonder zijn vertrouwde radarscherm.