Raar, hoe snel je aan iets gewend raakt. Toen ik 4 jaar geleden begon met schrijven, werd het al snel een vaste gewoonte en schreef ik enthousiast en veel.
Maar langzamerhand word het wat minder,want zeg nou zelf, hoe vaak kun je een zeiltocht naar Vlieland beschrijven als je minimaal 1 maal per week voor de haven ligt. De ene keer met mooi weer en de andere keer met hoge golven. Langzamerhand verval je toch in herhaling en ik weet niet goed hoe ik dat een draai moet geven.
Het is ook een cirkel, omdat je minder schrijft,beschrijf je de grote lijnen van de week, terwijl juist de details zo leuk zijn om te beschrijven.Daar moet ik dus aan werken, de grote lijnen loslaten en de kleine dingen aan boord beschrijven, moet lukken denk ik zo. Dan blijft dit blog ook voor de toekomst een waardevolle herinnering voor mezelf, het verhaal van mijn tijd als beroepszeilschipper op het Wad.
Heerlijk om later nog eens terug te lezen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten