Een hele week onderweg en toch maar 3 eilanden aandoen, dat kan met een werkweek van studenten van de kust en zee opleiding uit Leeuwarden.
Dat stilliggen was maar goed ook. Vorige week was de waterkraan in de roef stuk, daar moesten we een nieuwe voor plaatsen, voor het gemak had ik de zelfde kraan gekocht.
Terwijl de studenten op excursie gingen, hadden wij mooi de tijd om dat te doen. Alles zat vast met knelkoppelingen, dat klinkt gemakkelijk maar was toch nog een heel gepruts in het keukenkastje.
In eerste instantie leek alles goed dicht te zitten, maar vlak voor ik naar bed ging zag ik water uit het kastje druppen. Dus toch maar weer wat gereedschap gepakt om de koppelingen aan te draaien, tot mijn schrik werd het probleem alleen maar erger, uiteindelijk met veel tape de boel aan het druppen gekregen in plaats van stromen.
Om 8 uur s’ morgens een loodgieter gebeld omdat er in de wand ook nog zo’n koppeling zat en ik die niet wilde kapotmaken. Na een uurtje was alles weer gefikst.
Maar de blijheid is van korte duur, in de machinekamer is er lekwater op een pompje gedropen, waardoor we kortsluiting hadden. De stroom van het pompje gehaald, waardoor alles weer functioneerde behalve het warme water.
Bij mijn leverancier in Harlingen stopten ze een nieuwe pomp in een doos en zetten ze hem op de veerboot naar Terschelling.
Vanmorgen op Texel kwam een aardige monteur hem aansluiten. Alles weer in orde, morgen zelfs een vrije dag over om van te genieten.
woensdag 27 juni 2012
dinsdag 19 juni 2012
oerol
Het is weer Oerol, en dat is lastig als je een gewoon weekend groepje hebt.
Uwe is mijn oudste gast en wil standaard het liefst naar Vlieland en als dat niet mogelijk is naar Terschelling. Zondagnacht werd er veel wind voorspeld, dat betekend fikse golven voor Vlieland, samen met een ongunstig tij werd het dus tijd om een ander plan te maken.
In eerste instantie besloten we zaterdag naar Medenblik te kruizen, maar na 3 overstagjes in Bft 6 toch maar besloten naar Enkhuizen te gaan.
De groep vond het Zuiderzeestadje helemaal super, dat was in ieder geval mooi mee genomen. Maar door het kruizen waren we 6 uur onderweg geweest en besloten we zondag op tijd te vertrekken.
In de luwte van Enkhuizen hebben we grootzeil en fok gehesen, ongereeft omdat de voorspelling was dat de wind af zou nemen. Mooi niet dus, in 3 uurtjes waren we terug bij de sluis, een record, Bft 7, maar met ruime wind goed te doen.
Gelukkig dus een topweekend zonder eilanden en hele tevreden gasten.
Maandag met de nieuwe groep gelijk maar naar Terschelling gevaren, waar de ene vriend een kaartje regelde voor een voorstelling en Vriendin Anneke mij haar fiets leende om naar West aan Zee te fietsen.
Heerlijk gegeten in het strandpaviljoen met uitzicht op de Noordzee, een echt vakantie gevoel en na afloop van de voorstelling loungen op het terras met koffie, kortom een heerlijke dag.
Uwe is mijn oudste gast en wil standaard het liefst naar Vlieland en als dat niet mogelijk is naar Terschelling. Zondagnacht werd er veel wind voorspeld, dat betekend fikse golven voor Vlieland, samen met een ongunstig tij werd het dus tijd om een ander plan te maken.
In eerste instantie besloten we zaterdag naar Medenblik te kruizen, maar na 3 overstagjes in Bft 6 toch maar besloten naar Enkhuizen te gaan.
De groep vond het Zuiderzeestadje helemaal super, dat was in ieder geval mooi mee genomen. Maar door het kruizen waren we 6 uur onderweg geweest en besloten we zondag op tijd te vertrekken.
In de luwte van Enkhuizen hebben we grootzeil en fok gehesen, ongereeft omdat de voorspelling was dat de wind af zou nemen. Mooi niet dus, in 3 uurtjes waren we terug bij de sluis, een record, Bft 7, maar met ruime wind goed te doen.
Gelukkig dus een topweekend zonder eilanden en hele tevreden gasten.
Maandag met de nieuwe groep gelijk maar naar Terschelling gevaren, waar de ene vriend een kaartje regelde voor een voorstelling en Vriendin Anneke mij haar fiets leende om naar West aan Zee te fietsen.
Heerlijk gegeten in het strandpaviljoen met uitzicht op de Noordzee, een echt vakantie gevoel en na afloop van de voorstelling loungen op het terras met koffie, kortom een heerlijke dag.
zaterdag 16 juni 2012
mannschaft
De gasten (16 mannen) van de afgelopen week hadden slechte ervaring met de keukenuitrusting van het laatste schip dat ze hadden gecharterd.
Het gevolg was dat ze een ongelofelijke hoeveelheid keukenspullen meenamen, je wit het niet weten; pannen, koksmessen, borden, bestek, keuken machines, warmhoudplaten eigen tap installatie voor 2 soorten bier en nog veel meer.
Maar ook alvast een heel week menu met lunch en 2 gangendiner, dit alles een restaurant waardig. Aan het einde van de week ben ik minstens 2 kilo aangekomen, dat terwijl ik zomers altijd afval door het niet altijd gezond eten bij de gasten.
Je hoort het al, na wat eerste ergernis over het weinige vertrouwen in mijn keuken, werd het toch een topweek, met heel veel zeilen, kruizen en lekker eten.
Wel had ik net zo goed naar Lutjebroek kunnen zeilen, de mannen waren niet van boord te branden, 1 is in Enkhuizen gaan wandelen en in Lemmer ging er 1 van boord om sigaretten te kopen.
Vrijdag werden Ruud en ik ook nog door alle mannen toegezongen ten afscheid. Over 2 jaar ist der mannschaft wieder dabei.
Het gevolg was dat ze een ongelofelijke hoeveelheid keukenspullen meenamen, je wit het niet weten; pannen, koksmessen, borden, bestek, keuken machines, warmhoudplaten eigen tap installatie voor 2 soorten bier en nog veel meer.
Maar ook alvast een heel week menu met lunch en 2 gangendiner, dit alles een restaurant waardig. Aan het einde van de week ben ik minstens 2 kilo aangekomen, dat terwijl ik zomers altijd afval door het niet altijd gezond eten bij de gasten.
Je hoort het al, na wat eerste ergernis over het weinige vertrouwen in mijn keuken, werd het toch een topweek, met heel veel zeilen, kruizen en lekker eten.
Wel had ik net zo goed naar Lutjebroek kunnen zeilen, de mannen waren niet van boord te branden, 1 is in Enkhuizen gaan wandelen en in Lemmer ging er 1 van boord om sigaretten te kopen.
Vrijdag werden Ruud en ik ook nog door alle mannen toegezongen ten afscheid. Over 2 jaar ist der mannschaft wieder dabei.
donderdag 7 juni 2012
kat
Gisteravond laat, liep ik samen met Roel het laatste rondje met de honden. Het was weer eventjes droog.
De honden renden vrolijk voor ons uit over het oude sluisje, tot Gizmo ineens een kat ontdekt en een spurt neemt.
De kat schrikt zich het apelazarus, springt een meter de lucht in en beland met een plons 3 meter lager in het sluisbekken. In het donkere water zien we hem zwemmen, maar het arme beestje kan nergens heen. Gelukkig kruipt hij (of zij) op een uitstekend deel van de sluisdeur.
Daar zit hij dan, kletsnat en doodsbang omdat er nu 2 honden geïnteresseerd over de sluismuur meekijken. Roel en ik kijken elkaar aan, wat nu? Dat beestje kan er alleen nooit uitkomen.
Dan herinneren we ons dat er in de visserijhaven altijd visstokken liggen, maar dat zal je altijd zien, nu niet meer. Op 1 van de vissersboten staat er wel 1, maar dat blijkt een halve boom te zijn, jeetje wat was dat ding zwaar, maar samen hebben we de boom naar de sluis gekregen en zetten hem naast de kat op de deur.
Van schrik springt het beestje weer in het water, omdat ze nergens anders heen kan klimt ze toch weer op de deur, nu naast de boom. Als we een metertje opzij gaan, rent ze de boom over naar de vrijheid en voor we ‘nee’ kunnen roepen, zet Boomer ook nog eventjes er een spurtje achteraan. Gelukkig was het maar een kort sprintje.
Vlak voor de volgende bui losbarst zeulen we nog de boom terug naar de haven en kunnen we eindelijk naar bed.
De honden renden vrolijk voor ons uit over het oude sluisje, tot Gizmo ineens een kat ontdekt en een spurt neemt.
De kat schrikt zich het apelazarus, springt een meter de lucht in en beland met een plons 3 meter lager in het sluisbekken. In het donkere water zien we hem zwemmen, maar het arme beestje kan nergens heen. Gelukkig kruipt hij (of zij) op een uitstekend deel van de sluisdeur.
Daar zit hij dan, kletsnat en doodsbang omdat er nu 2 honden geïnteresseerd over de sluismuur meekijken. Roel en ik kijken elkaar aan, wat nu? Dat beestje kan er alleen nooit uitkomen.
Dan herinneren we ons dat er in de visserijhaven altijd visstokken liggen, maar dat zal je altijd zien, nu niet meer. Op 1 van de vissersboten staat er wel 1, maar dat blijkt een halve boom te zijn, jeetje wat was dat ding zwaar, maar samen hebben we de boom naar de sluis gekregen en zetten hem naast de kat op de deur.
Van schrik springt het beestje weer in het water, omdat ze nergens anders heen kan klimt ze toch weer op de deur, nu naast de boom. Als we een metertje opzij gaan, rent ze de boom over naar de vrijheid en voor we ‘nee’ kunnen roepen, zet Boomer ook nog eventjes er een spurtje achteraan. Gelukkig was het maar een kort sprintje.
Vlak voor de volgende bui losbarst zeulen we nog de boom terug naar de haven en kunnen we eindelijk naar bed.
woensdag 6 juni 2012
regen
Het groepje vaart al 24 jaar op zeilcharterschepen, tenminste de leraren. Handig, ze hebben hun leerlingen al heel goed geïnstrueerd en iedereen weet al alles.
Maar dat betekend ook dat de leraren een stuk eigenwijzer zijn, ze hebben alle navigatie kaarten meegenomen en hebben internet met de laatste weerberichten en hebben zelf dus zelf al uitgevogeld waar ze heen willen. Vandaag heb ik ze toch nog kunnen verrassen door vanuit Workum eerst naar Stavoren te varen om een visje te eten.
Vooral de lerares was helemaal blij omdat ze niet kon kiezen waarheen ze wilden gaan, nu kregen ze 2 havens op 1 dag ☺
Vreselijk aardige groep dus, dat kan ook niet anders met mensen die vol complimenten zijn over de Wilhelmina en vooral over de keuken uitrusting.
Vorige week maakte de groep pastasaus voor 28 personen in 2 koekepannen, die ze nog lieten aanbranden ook, toen vroeg ik me eventjes af waarom ik die mooie braadpannen had aangeschaft.
Vandaag een heerlijke zeildag met veel wind en regen; het meeste werk bestond uit het in de gaten houden van 1 begeleider die nogal gevaarlijk eigen initiatief ontplooide hij wilde vooral met de fokkeschoot sparren als we overstag gingen. Ruud heeft hem vriendelijk doch dringend verzocht dat niet meer te doen.
Vlak voor Makkum brak de zon door en konden rustig op het fokje naar binnen.
Iedereen zit nu heerlijk in de kuip te genieten van de zon en de rust, maar wel omgeven door waslijntjes met natte spijkerbroeken.
Maar dat betekend ook dat de leraren een stuk eigenwijzer zijn, ze hebben alle navigatie kaarten meegenomen en hebben internet met de laatste weerberichten en hebben zelf dus zelf al uitgevogeld waar ze heen willen. Vandaag heb ik ze toch nog kunnen verrassen door vanuit Workum eerst naar Stavoren te varen om een visje te eten.
Vooral de lerares was helemaal blij omdat ze niet kon kiezen waarheen ze wilden gaan, nu kregen ze 2 havens op 1 dag ☺
Vreselijk aardige groep dus, dat kan ook niet anders met mensen die vol complimenten zijn over de Wilhelmina en vooral over de keuken uitrusting.
Vorige week maakte de groep pastasaus voor 28 personen in 2 koekepannen, die ze nog lieten aanbranden ook, toen vroeg ik me eventjes af waarom ik die mooie braadpannen had aangeschaft.
Vandaag een heerlijke zeildag met veel wind en regen; het meeste werk bestond uit het in de gaten houden van 1 begeleider die nogal gevaarlijk eigen initiatief ontplooide hij wilde vooral met de fokkeschoot sparren als we overstag gingen. Ruud heeft hem vriendelijk doch dringend verzocht dat niet meer te doen.
Vlak voor Makkum brak de zon door en konden rustig op het fokje naar binnen.
Iedereen zit nu heerlijk in de kuip te genieten van de zon en de rust, maar wel omgeven door waslijntjes met natte spijkerbroeken.
Abonneren op:
Posts (Atom)
