sportief

Heel naar, ben je 5 dagen vrij en kun je niet eens schilderen. Drie van de 5 dagen wind, regen en hagel.
Zelfs de tafels in het dagverblijf kun je met goed fatsoen niet kaal halen en lakken in 5 dagen.
Dat was dus verplicht uitslapen en niets doen.
Nu aan het einde week, merk ik dat ik er aan toe was, voel me heerlijk uitgerust en kan nu het staartje van het seizoen weer aan.
Ook eindelijk met de sportschool begonnen, andere jaren stelde ik dat net zo lang uit, dat het niet meer loonde, nu dus wel op tijd en gelijk 2 keer per week eerst in Harlingen en later deze winter naar Leeuwarden.
En voor vandaag? Douchen, fijn mijn nieuwe kleren aan en in de auto naar Rotterdam om mijn lief op te halen, die na 2 weken weer thuis komt.

11 de plaats

En alweer een Brandaris weekend overleeft ☺ . Ideaal windje voor een race; zuid 4 tot 5 en natuurlijk zon.
De vaste Brandarisploeg, bracht nieuwe T-shirts mee en warme mutsen, en natuurlijk de mooie jassen van de voorgaande editie. Altijd leuk om weer bekende gezichten te zien en ook de nieuwe gezichten waren erg sympathiek.
Dit jaar kon het nieuwe tussenstagzeil eindelijk worden gebruikt, Hennie en ik hadden hem de afgelopen week al proef gehesen om alle harpen en schoten op de juiste plaats te hebben.
De verkoudheid van de afgelopen week was ik al snel vergeten die ochtend en vol goede moed gingen we de haven uit. Bij het hijsen van de bezaan, brak er een schijf uit het dubbele blok, snel een reserveblok gesloopt en het schijfje vervangen in de oude, zodat de val gewoon kon blijven zitten, snelle actie, ik had vorig jaar natuurlijk flink geoefend op het in en uitelkaar halen van blokken.
Verder ging alles vlekkeloos, met natuurlijk heel veel dank aan Maaike, Hennie, Marjon en Kim als vaste en extra wedstrijdcrew.
Het wedstrijd veld is met 80 schepen zo groot, dat je eigenlijk alleen maar met de nabije schepen aan het sparren bent, en af en toe kom je een verbaasde (later chagrijnige) schipper voorbij, die nog steeds niet weet dat de Wilhelmina veel sneller is dan de meeste denken. Maar goed het erepodium zal nog een hele kluif worden en dan zullen we toch nog wat aanpassingen moeten doen.
Maar ik koop toch echt geen nieuwe grote kluiver tot dat de oude versleten is, zo fanatiek is mijn portemonnee nu ook weer niet. De vrouw van een collega, die zijn nieuwe halfwinder aan het hijsen was, verzuchte eens; “kijk daar gaat mijn vakantie de lucht in”.
Ondanks wat onduidelijkheid en wat omvaren voor een niet bestaande boei hebben we een eervolle 11 de plaats gehaald, de hoogste plaats voor de Wilhelmina tot nu toe, zonder die boei hadden we bij de eerste 10 gehoord.
Volgend jaar gaan we in de herkansing, en reken maar dat we fanatiek zullen zeilen.

in nevelen

Langzaam loopt het seizoen ten einde, toch nog een mooie nazomer met veel T-shirtjes weer en drijfpartijen.
Doordat er geen wind was, bleef de ochtendnevel ook nog eens de hele ochtend hangen. Daar we zonder radar niet mogen varen, hadden we lange koffieochtenden met een wazig zonnetje en gezellige uitgeruste collega’s.
Om een uur of 12 vertrokken we naar de dichtstbijzijnde haven om geen onnodige gasolie te verspillen. Wandelen op het strand, prachtige sterrenhemel en bovenal blije mensen.
Ook heerlijk om de kluslijst voor deze winter weer te maken, niet alleen de gewone klussen maar ook leuke klussen zoals het vernieuwen van de douche in de roef en eindelijk de roefvloer opknappen.
En natuurlijk nadenken over de vakantie, wanneer en waarheen?