Heerlijk met allerlei kleine klusjes bezig. De kluslijst bestaat uit 101 klussen, en door nu een heleboel kleine klusjes te doen, ruimt het aardig op. Zelfs dingen van vorig jaar die net niet helemaal af waren.
Vorige zomer kocht ik op internet een stuurwiel, deze is helemaal schoon geschuurd maar wacht sindsdien op een oliebad. Ben een hele tijd op zoek geweest naar een vijver van de juiste afmeting, maar nu hebben we er zelf 1 gemaakt van hout, bekleed met polyester. Om niet onnodig veel lijnolie te hoeven gebruiken, ga ik de gaten tussen de spaken vullen met piepschuim.
Dan kan eindelijk het stuurwiel een week in bad, daarna een weekje drogen en dan pas 5 lagen lak erop, dat stuurwiel gaat mij dan overleven.
Gisteravond viel er in Leeuwarden eindelijk sneeuw, prachtig om te zien en om doorheen te lopen, je leest het goed, eindelijk, want in Friesland is deze winter nauwelijks sneeuw gevallen, terwijl heel Nederland in december genoot van al die sneeuw, was het hier alleen maar koud en grauw.
En omdat het toch maar voor 1 dagje is, kan genieten ik van het romantische beeld van de Wilhelmina in de sneeuw.
donderdag 24 februari 2011
vrijdag 18 februari 2011
kastje
Het was een weekje met van alles en nog wat, eerst ben ik taxichauffeur geweest naar Andernach een stadje bij Koblenz, heerlijk scheuren over de Duitse snelwegen met een fijne auto. Vervolgens lekker uit eten op Valentijnsdag en mijn liefje getrakteerd op hartvormige gevulde koeken.
Gisteren heb ik eindelijk mijn Ikea schoenenkastje in elkaar gezet. Heb in mijn leven al heel wat Ikea kastjes in elkaar gezet, maar deze was een lastige, heb er bijna een uur naar staan kijken omdat er 5 plankjes waren, die allemaal verschillend waren. Pas toen ik de gebruiksaanwijzing in omgekeerde volgorde ging lezen, werd het duidelijk.
Het resultaat is erg geslaagd, hij hangt bij de ingang van de roef en heeft genoeg ruimte om al mijn sjaals, handschoenen en ander klein spul in op te bergen, en het lijkt prachtig opgeruimd.
Vandaag moet ik het wandje waar hij tegen aangezet is nog repareren, omdat ik het kastje er in heb laten verzinken, dat scheelde 7 hele centimeters in de doorloop en als je klein behuisd bent, is dat heel veel.
Als ik nu ook nog de tijd vind om mijn vloer op te knappen, dan is mijn roefje weer helemaal top.
Gisteren heb ik eindelijk mijn Ikea schoenenkastje in elkaar gezet. Heb in mijn leven al heel wat Ikea kastjes in elkaar gezet, maar deze was een lastige, heb er bijna een uur naar staan kijken omdat er 5 plankjes waren, die allemaal verschillend waren. Pas toen ik de gebruiksaanwijzing in omgekeerde volgorde ging lezen, werd het duidelijk.
Het resultaat is erg geslaagd, hij hangt bij de ingang van de roef en heeft genoeg ruimte om al mijn sjaals, handschoenen en ander klein spul in op te bergen, en het lijkt prachtig opgeruimd.
Vandaag moet ik het wandje waar hij tegen aangezet is nog repareren, omdat ik het kastje er in heb laten verzinken, dat scheelde 7 hele centimeters in de doorloop en als je klein behuisd bent, is dat heel veel.
Als ik nu ook nog de tijd vind om mijn vloer op te knappen, dan is mijn roefje weer helemaal top.
donderdag 10 februari 2011
Nieko
Gisteren ben ik samen met Marjon van Franeker naar Leeuwarden gevaren. Natuurlijk niet zonder eerst afscheid te hebben genomen van Nieko en zijn mensen, het gebak ging er in als koek.
De Wilhelmina heeft er bijna de hele winter gelegen, en ik voelde me daar welkom en thuis. Het liefst was ik helemaal gebleven, maar ik moet toch echt in de werkplaats aan de slag, bovendien krijg ik zaterdag een groep slapers aan boord in Leeuwarden.
Het varen met Marjon was gelukkig heel gezellig en al kletsend waren we er in no-time.
Nu liggen we weer naast de Dankbaarheid, kan ik daar ook een oogje op houden. Raar om weer in een stad te liggen, alle geluiden en drukte is best wel wat onwennig.
Het oude rondje lopen met Boomer is wel weer als vanouds. En er is vlakbij ook een helemaal vernieuwde woonboulevard gekomen en ik hoop dan ook de tijd te vinden om daar even rond te neuzen.
Vandaag de schoonmaak afronden en dan eindelijk naar de werkplaats.
De Wilhelmina heeft er bijna de hele winter gelegen, en ik voelde me daar welkom en thuis. Het liefst was ik helemaal gebleven, maar ik moet toch echt in de werkplaats aan de slag, bovendien krijg ik zaterdag een groep slapers aan boord in Leeuwarden.
Het varen met Marjon was gelukkig heel gezellig en al kletsend waren we er in no-time.
Nu liggen we weer naast de Dankbaarheid, kan ik daar ook een oogje op houden. Raar om weer in een stad te liggen, alle geluiden en drukte is best wel wat onwennig.
Het oude rondje lopen met Boomer is wel weer als vanouds. En er is vlakbij ook een helemaal vernieuwde woonboulevard gekomen en ik hoop dan ook de tijd te vinden om daar even rond te neuzen.
Vandaag de schoonmaak afronden en dan eindelijk naar de werkplaats.
maandag 7 februari 2011
loreley
Vorige week maandag ging de laatste mast weer op het schip, en besloot ik er een weekje tussen uit te knijpen. Nieko was zo lief om op de Wilhelmina te passen en Roel nam me mee naar de Loreley.
Daar is half januari een tanker omgeslagen en sindsdien lagen er 450 schepen te wachten. Niemand mocht er langs wegens explosie gevaar.
Stroomopwaarts is het een ruim week geleden weer vrijgegeven en stroomafwaarts mochten de schepen uiteindelijk ook passeren. Alleen de koppelverbanden liggen er nu nog en op een van deze was ik dus een hele week te gast. Alleen maar lezen en slapen, daar was ik blijkbaar aan toe.
Ik had wel gehoopt mee te varen langs de rampplek en het in het echt te zien, tot nu toe heb ik alles gevolgd op een live webcam. Maar na een week, besloot ik toch maar weer aan het werk te gaan.
Gisteravond was ik weer thuis, net op tijd voor ‘ Boer zoekt vrouw’. Vandaag weer aan de slag, maar in een rustig tempo om alle opgedane energie niet in 1 keer weer kwijt te raken.
En Roel mag morgen eindelijk weer varen en gaat in konvooi door de Loreley. Gelukkig duurt het maar een uur en hoef ik niet de hele dag voor de webcam te zitten.
Daar is half januari een tanker omgeslagen en sindsdien lagen er 450 schepen te wachten. Niemand mocht er langs wegens explosie gevaar.
Stroomopwaarts is het een ruim week geleden weer vrijgegeven en stroomafwaarts mochten de schepen uiteindelijk ook passeren. Alleen de koppelverbanden liggen er nu nog en op een van deze was ik dus een hele week te gast. Alleen maar lezen en slapen, daar was ik blijkbaar aan toe.
Ik had wel gehoopt mee te varen langs de rampplek en het in het echt te zien, tot nu toe heb ik alles gevolgd op een live webcam. Maar na een week, besloot ik toch maar weer aan het werk te gaan.
Gisteravond was ik weer thuis, net op tijd voor ‘ Boer zoekt vrouw’. Vandaag weer aan de slag, maar in een rustig tempo om alle opgedane energie niet in 1 keer weer kwijt te raken.
En Roel mag morgen eindelijk weer varen en gaat in konvooi door de Loreley. Gelukkig duurt het maar een uur en hoef ik niet de hele dag voor de webcam te zitten.
Abonneren op:
Posts (Atom)