klusje ?

Het klussen schiet goed op, de hoofdmast is eigenlijk klaar, maar moet nog wat uitharden. Volgende week kan hij weer naar buiten en kan de puzzel van touwen, blokken en staalkabels er weer aan vast. Verder doen Chiel en ik ons uiterste best om de altijd weer lange onderhoud en klussenlijst wat korter te krijgen.
Bij goed weer werken we zoveel mogelijk buiten en bij regen binnen. Vraag me niet wat er allemaal al gedaan is, de lijst is eindeloos.
Gisteravond in Leeuwarden heb ik samen met Roel een gereedschapkast /bord in elkaar gezet. Al mijn gereedschap is nu onder handbereik en op wielen. Dit weekend wordt hij nog geverfd en afgewerkt. Het is leuk om de werkplaats steeds meer vorm te geven het is nu niet alleen maar een verzamelplaats voor gereedschap, maar een echte fijne werkplek, een plek waar je vanzelf zin krijgt om te klussen.
Helaas moet dat nog even wachten, het belangrijkste zijn nu de mast en de zwaarden waarvan er al 1 op de kade ligt (de andere volgende week). Voor de oud en nieuw moet alles klaar zijn.
Volgende week woensdag gaan we het overdekte dok in en moet de hele zijkant en onderkant ontdaan worden van oude verflagen, dus als er nog iemand zin en tijd heeft om dan te komen helpen buffelen of koken, dan ben je welkom.
Ik verheug me er op, maar zal ook blij zijn dat het klaar is en het een beetje rustiger aan kan doen. Maar het wordt wel een plaatje door het nieuwe verfplan. Ook is het heerlijk om al zo snel na het seizoen al zoveel gedaan te hebben.

masten

Vandaag was het zover, de masten zijn eraf. Vanmorgen zijn we om 8 uur begonnen met de laatste dingen los te maken en een uurtje later lag de bezaanmast op de wal. De hoofdmast gaf helaas wat meer problemen. De as waarop hij vast zit in de mastkoker zat muurvast.
We hebben van alles geprobeerd om hem los te krijgen maar uiteindelijk moest er een snijbrander aan te pas komen om hem los te snijden.
Gelukkig konden we er nog wel grapjes over maken en werden er heel wat grappige oplossingen bedacht. Halverwege de middag lag ook de grote mast op de wal.
Tjonge wat een warboel van blokken, touwen, staaldraad en elektriciteitskabels. Voorlopig blijven ze buiten liggen, dan hebben we wat meer ruimte om te werken. In de loods liggen al 2 andere masten en als het weer omslaat kunnen ze alsnog naar binnen.

herfststorm

Sinds dinsdag ligt de Dankbaarheid weer gezellig langszij de Wilhelmina, met een hele grote kraan is hij weer in het water gezet. Gelukkig had Roel een paar uurtjes vrij om te komen kijken, het is toch altijd weer spannend of alles goed gaat en al het laswerk dicht blijft onder water.
Twee andere collega’s zijn weer op de wal gezet en dus staat het hier aardig vol en kan ook de kantine wel wat worden uitgebreid. Daar kunnen 6 mensen in, dus zitten de andere 10 in de loods ernaast, gelukkig zijn dat de rokers, die mogen er sowieso niet in.
Vanmorgen eerst maar eens de twee schepen nagelopen en alles stormvast vastgebonden en opgeruimd. De eerste herfststorm is losgebarsten en ik ben blij dat we in de luwte van wat loodsen liggen.
In Harlingen is er een extra verhoging van de waterstand met 176 cm en de golfhoogte Stortemelk (tussen Vlieland en Terschelling) staat op maximaal 6,5 meter, brrr, daar moet je toch niet aan denken. Zelfs de veerdiensten houden het grotendeels voor gezien.
Vandaag en morgen zijn we dus binnen aan het klussen, buiten is het veel te koud en nat.

gerookte vis

Franeker dus en het is hier een gezellig plekje. De Dankbaarheid staat er op de wal en er naast staat een scheepje van een Engels echtpaar, Suzan en Dwaine, 2 hele lieve mensen die het nodige hebben meegemaakt en nu weer van voor af aan begonnen zijn.
Komende dinsdag gaan ze weer te water en om dat te vieren was er gisteravond alvast een feestje op de werf. Met z’n allen rond een rookton waar overheerlijke visjes in lagen te roken, een wijntje en een biertje en natuurlijk een fles whisky. Gerookte vis en een slokje whisky, blijkt een geweldige combinatie te zijn.
Het is hier een fijne plek om te werken. Zoals ik het nu heb gepland blijf ik tot 2 december, dan vaar ik 2 bruggen terug en word droog gezet in een overdekt dok. Werken aan de Wilhelmina zonder last te hebben van wind en regen, wat een geweldige luxe en heerlijk om zo vroeg al zoveel gedaan te hebben. Dat scheelt hoop ik heel veel stressen in het voorjaar.

mist

Het was ( alweer 4 dagen geleden ) een bijzonder weekend, niet alleen door het prachtige weer, maar ook door de vrolijke gasten.
Zondag zeilend met een mooi windje naar Terschelling en maandag laat in de middag zonder wind weer terug. De groep kon zo nog wat fietsen en winkelen en natuurlijk nog een terrasje pakken.
De hele dag was het al nevelig en toen we om 4 uur vertrokken konden we nog wat boeien volgen, maar na een half uur trok alles helemaal dicht en was er geen boei meer te vinden, uiteindelijk zijn we maar voor anker gegaan. De groep belde opgetogen met het thuisfront en hun diverse werkgevers dat ze de volgende dag niet konden komen.
Maar tot mijn blijdschap werd het zicht weer wat beter en konden we anker op. Een uur later trok het weer dicht en gingen weer op zoek naar een ankerplaats, maar net zo plotseling als het kwam, was het ook weer weg.
Om half tien kwamen we in Harlingen aan. Al met al een spannend tochtje ter afsluiting van het seizoen.