lorelei

Jeetje, alweer een week geleden. De tijd vliegt om, over 6 weken moet alles alweer klaar zijn. En zoals elk jaar word de kluslijst alleen maar langer in plaats van korter. Daarbij stonden de dingen die ik gedaan heb de afgelopen tijd niet eens op die lijst.
Toch de afgelopen dagen niet gewerkt, maar lekker weg geweest. Een reisje op de Rijn, 3 dagen alleen maar kijken naar mooie Duitse dorpen, met prachtige vakwerkhuizen. Het is alsof je 100 jaar of meer terug in de tijd bent. Ben zelfs door de Lorelei geweest, ik dacht altijd dat dat een rivier was, maar het is een dorp langs de Rijn. Er staan daar op een paar kilometer een fiks aantal kastelen, die s’avonds allemaal mooi verlicht zijn.
We kwamen er vlak voor donker aan en voeren door dat mooie dal, met een heerlijk bord eten op schoot, dat door de Filippijnse matrozen was klaargemaakt. Heerlijk om eens een keertje niet te hoeven koken en alleen maar te genieten van het uitzicht. Had altijd gedacht dat ik pas na mijn honderdste verjaardag een reisje langs de Rijn zou maken, en dan met een krakend stemmetje aan iedereen zou vertellen over die goeie oude tijd dat ik nog voer op een tweemaster.

boot holland

Gisteren samen met Maaike en Marjon naar “Boot Holland”geweest. Op zich een leuke beurs, maar als je 3 weken daarvoor in Dusseldorf bent geweest is het wel een beetje klein met maar 6 hallen. Maar eerlijk toegegeven Leeuwarden is leuker voor mij. Hier zitten de bedrijven waar ik zaken mee doe en kom je veel bekenden tegen.
Het was heerlijk om Peter en Adri van mijn verzekering tegen te komen, deze mannen hebben 5 jaar geleden veel op financieel en emotioneel gebied gedaan voor mij, na een akelig schade akkevietje. Mannen waar je op kunt bouwen en een goede heldere kijk op de zaken.
Grappig om te merken dat in de bootjes wereld alles gericht is op de mannelijke scheepseigenaren, mannen die voor mij liepen werden door bedrijven aangesproken als ze naar een leuk speeltje keken, en ik kan gewoon een stand binnenlopen, alles bekijken en zonder lastig te worden gevallen weer weggaan. Ook heb ik nog een mooi zeilpak gekocht, goed merk, mooi grijs en ademend voor een beursprijsje.
Maar het meest blij ben ik met mijn nieuwe boek van Eerde Beulakker, deze man schrijft heerlijke zeilreis boeken, open en eerlijk, de mooie en minder mooie momenten in een prettige leesstijl. Ik had al meer boeken van hem en deze ga ik bewaren voor een mooi moment deze zomer, een duinpannetje op Vlieland of zo.

kussens

Veel heb ik eigenlijk niet te melden, lig nog steeds ingevroren in Leeuwarden. En net als de rest van Nederland heb ik het wel gehad met die troep, vooral de verkleedpartijen als Boomer uitgelaten moet worden en het geglibber aan dek. Maar ook de roefdeurtjes die niet open kunnen wegens de kou, ben een echt buiten mens en heb het liefst de deuren van s’morgens vroeg tot s’avonds laat wagenwijd open.
Heerlijk zal het zijn om straks weer koffie te drinken op het achterdek.
Ondertussen ben ik hard aan het werk in de werkplaats, met vooral het nieuwe wangen maken voor de blokken. Het essenhout is deze week gehaald en de eerste lading van 5 blokken is uit de lijnolie gehaald en hangt te drogen.
Ook het materiaal voor de nieuwe loopplank is er. En de nieuwe stormfender is bijna klaar, deze grote fender is gevuld met de inhoud van 9 oude kussens, zodat hij aardig wat klappen kan opvangen in geval van nood (lage wal bij Bft 6 en meer).
O ja dat doet me er aan denken dat ik alweer 2 weken geleden alle hoofdkussens heb vervangen voor een betere kwaliteit dan de oude kussens. Hoop dat ze lekker liggen, Roel heeft er ook 1 van gekregen en die is erg tevreden.

bubbelen

Over 2 jaar moet het laatste deel van de verbouwing af zijn, dan zijn de nieuwe Europese regels voor de chartervaart van kracht. Voor de Wilhelmina houdt dat dus in dat de keuken en 2 hutten verbouwd moeten worden.
Samen met Roel ben ik nu regelmatig aan het bomen over het wel of niet ophogen van de kuip, een nieuwe w.c/douche bij de nu nog oude hutten. En natuurlijk hoeveel geld dat wel niet gaat kosten.
Gelukkig ben ik al 2 jaar spullen aan het verzamelen, de wasbakken liggen al klaar in de opslag en ook het hout voor de vloer en het plafond is er al, dat hebben we vanmiddag uit Groningen gehaald. Het is nog over van de vorige verbouwing en was meer dan ik in gedachten had. Dat is een meevaller en ook mooi dat de nieuwe hutten van de zelfde materialen worden gemaakt als de hutten die al klaar zijn.
Ik vind het heerlijk om te bedenken hoe het er straks uit gaat zien, en langzaam vorm te geven aan de plannen.
Soms kan er ook een geintje af, zo hebben we bedacht om een bubbelbad te verzinken in de roefvloer, ongeveer ter hoogte van de koelkast zodat de schipper lekker kan bubbelen na het zeilen en gelijk een hapje en drankje kan pakken ;-)

hout

De eerste blokken liggen in een grote emmer lijnolie, keurig geschraapt en geschuurd. Toch nog 4 blokken afgekeurd wegens slecht hout.
Gelukkig ken ik hier in Friesland een houthandelaar die gespecialiseerd is in bijzondere houtsoorten. Roel en Henk waren zo enthousiast, dat ze volgende week meegaan om te kijken, ik ga voor het essenhout, Roel voor het licht eiken en Henk vind vast een mooi stukje tulpen of plataan voor zijn draaibank. Grappig is dat ik wel een hele plank uit een boom moet kopen om er stukjes van 20 bij 14 centimeter uit te zagen. Het vloerhout van de hutten komt er ook vandaan; douglasspar.
Dit bedrijf verkoopt alleen ecologisch hout, dat voelt goed, Jaap de eigenaar, weet dan ook precies waar elke boom vandaan komt.
Leuk om ook eens een adresje te weten. In Groningen ken ik natuurlijk alle adressen voor scheepsbenodigdheden, ook zonder tom-tommetje, maar hier moet ik echt nog zoeken en bij vrienden informeren. Meestal krijg je dan een halve beschrijving en daar moet je het dan mee doen.
Gelukkig biedt internet ook een schat aan informatie en dat in combinatie met mijn tom-tom brengt mij heel Friesland rond. Al moet ik toegeven, dat ik het liefst alle spullen haal bij vertrouwde adressen in Harlingen.

Ronald

Mijn eerste zeiljaren bracht ik door vanuit Zoutkamp, groen vanaf de zandgronden leerde ik daar langzamerhand over zeilen, oude schepen en de Wadden. Op het hoogtepunt voeren we daar met zo’n 12 schepen.
De meeste schippers waren oude rotten die zich zelf het vak hadden geleerd. Af en toe kwam er een nieuw groentje in de vloot.
In die begintijd werd 1 van de schepen verkocht aan een jonge schipper uit Den Haag. Ronald Monas had veel ervaring met jachten, had een vlotte babbel en een wat andere mentaliteit dan de meeste “noorderlingen”. De meeste collega’s namen dan ook een wat afwachtende houding aan.
Dat duurde gelukkig maar 1 weekend. Ronald nodigde vrienden en familie uit om van Zoutkamp naar Schiermonnickoog te zeilen. Fanatiek begon hij met kruisen op het Lauwersmeer, terwijl de rest van de vloot daar rustig naar de sluis tufte. Groot was de hilariteit dan ook dat Ronald vastliep op een ondiepte in het Lauwersmeer, het plezier werd nog vergroot omdat ze bij de sluis aan het spuien waren en het waterpeil snel zakte. Uiteindelijk moest er een reddingboot aan te pas komen om het schip vlot te krijgen. Maar het belangrijkste was wel dat het ijs was gebroken en Ronald verwelkomd werd in de club.
In de loop van de jaren werd hij een echte oost Wad schipper en 1 van de beste gastheren die ik ken. De laatste paar jaar kwam ik hem tegen in Harlingen, waar hij invalwerk deed bij collega’s. Leuk was het om soms met een heel rijtje oud Zoutkampers in de haven te liggen en bij te kletsen over die goede oude tijd. Maar dat is allemaal voorbij, afgelopen week overleed hij na een paar maanden ziek te zijn geweest, nog maar 47 jaar oud. Morgen brengen wij hem in Zoutkamp de laatste eer. De opkomst zal groot zijn, een behoorlijk deel van de vloot uit Harlingen zal er zijn. Hij was geliefd, met altijd een lach op zijn gezicht en een groot vakman.