Brrrrr

Afgelopen maandag probleemloos en snel in Harlingen aangekomen, Kim mee als maat en Roel als losgooier in Leeuwarden. Na een bezoek aan het bunkerstation in Harlingen, kregen we een ligplaats aan het plankenpad. Daar was het enige watertappunt van Harlingen die nog aangesloten was. Helaas was ik niet de enige die water wilde en moest ik genoegen nemen met een halve tank water, nou ja, dan maar verder tanken op Terschelling.
Dinsdag om 12 uur zeilden we uit, na ons goed aangekleed te hebben, maar wat was het koud, halverwege nog een extra trui aangedaan onder mijn overlevingspak. Voor de wind uit ging het nog wel, maar aan de wind in de Meep, Brrrrr. Aangekomen op Terschelling, heeft het minstens 4 uur geduurd voor ik weer een beetje warm was.
En vanmorgen heerlijk uitgeslapen, toch een beetje vakantie gevoel. Dat alleen werd onderbroken door het uitgestelde water tanken, wat vreselijk lang duurde, waardoor het geplande winkelen met Kim een beetje laat werd.
Maar gelukkig ook nog even in het koffiehuis gezeten voor koffie en warme chocomelk.

kerstavond

Het is kerstavond en ben de hele avond bezig geweest om de lampen in elkaar te zetten en op te hangen. Dat was toch wat meer werk dan ik dacht, en vooral veel gepuzzel. Maar met het resultaat ben ik erg in mijn nopjes, grof riet en stoere bouten en kettingen. En niet onbelangrijk, veel meer licht dan met de oude lampen, terwijl het er toch gezellig uitziet.
Alle boodschappen zijn vanmorgen in huis gehaald. Morgen komen er 15 gasten logeren voor een super-de-luxe kerst ontbijt, 1 nachtje blijven ze, en behalve de scrambeld eggs staat er ook quiche op het ontbijtmenu. De kerstlichtjes hangen al in het dagverblijf en morgenochtend moet alleen de rotzooi van het lampenhangen opgeruimd worden, dan ben ik klaar om ze te ontvangen.
De hele week was ik al zenuwachtig in verband met het ijs. Na de kerst wil ik wel graag weg, en wat doe je dan als je voortdurend dreigt in te vriezen, dan doe je net als in het vaarseizoen, 3 x daags het weerbericht bekijken en af en toe wat op het ijs gooien om te kijken hoe dik het is. Na lang dubben, besloten de weermannen te geloven dat het echt gaat dooien en dat ik maandag toch echt naar Harlingen kan. Tot nu toe komt er bijna elke dag wel een schip doorheen om de vaargeul open te houden. Al dat brekende ijs maakt wel aardig wat geluid en stelt mij gerust, ik kom heus wel in Harlingen.

Durgerdam

Gisteravond samen met Roel naar een concert was geweest van Jeroen Zijlstra, deze jazz-bleus zanger trad op in de Harmonie, Hij heeft een aantal Cd’s gemaakt met varens onderwerpen, omdat hij ooit visser is geweest vanuit Wieringen. Dit concert ging dan wel niet over varen, maar over zijn jeugd in Wieringen, maar ook onmiskenbaar Zijlstra, geweldig dus. Tot slot kregen we toch nog 1 gouwe ouwe, een akoestisch uitgevoerde, “Durgerdam” zo mooi, zo mooi.
Met de tranen nog in mijn ogen vertrokken Roel en ik naar Lelystad, waar we precies op tijd aankwamen om het roer over te nemen van een containerschip. En zo voeren we het nachtelijke Markermeer over, bijna onder de rook van Durgerdam. In stilte kijkend naar het water, een paar verlichte boeien en de lichtjes van de Randstad. Zacht dreunende motoren en op mijn sokken weggekropen op een zachte bank in het stuurhuis.
Ik heb genoten die nacht, die voor mij eindeloos mocht duren.

sneeuw

De afgelopen dagen, alle adressen voor de kerstkaartjes met de hand geschreven. De laatste pc lijst is niet over te nemen op mijn nieuwe computer, dat is al de tweede keer sinds ik een pc heb. Dus nu eerst alles met de hand geschreven, bijna 100 kaarten (Myra en Erica mag ik jullie adressen ook?). Maar de kaarten zijn erg mooi geworden, de kop van de Wilhelmina op de voorkant en een mooi gedicht van mezelf op de achterkant.

Zeilen is maar voor heel even
een stukje uit mijn leven.
Wat blijft is eb en vloed
en de mensen die je er ontmoet.

Gisteravond heb ik nog mooie foto’s gemaakt van de Wilhelmina in de sneeuw, maar aangezien mijn camera nog steeds niets te maken wil hebben met mijn pc, kan ik dat niet laten zien. De sneeuw is ondertussen gestegen naar zo’n kleine 20 cm, een prachtig winters plaatje zo van Anton Pieck overgenomen. Verder ben ik bezig met de kerstversiering in het dagverblijf, heb ik mooi zeil besteld voor in de keuken en ben ik al een week aan het piekkeren hoe ik mijn zelfverzonnen lampenkappen moet ophangen en voorzien van een peertje. De lampen die er nu hangen, zijn door aardige mensen aan gord gezwaaid tegen de binnenkant van het gangboord en zien er niet meer uit. Heb nu 3 grote manden gekocht, zonder bodem, waar ik dus zelf een constructie voor moet bedenken en maken. Het denkwerk en de eerste proef is nu achter de rug en nu kan ik ze gaan maken en ophangen

zeilen hijsen

Sinterklaas was weer super, de surprises prachtig en onvergetelijk, en de gedichten zouden eigenlijk gebundeld moeten worden. Pas om 2 uur s’nachts waren alle kadootjes uitgepakt. Goed dat iedereen bleef slapen, dat is toch wel een voordeel op een charterschip. Zondagochtend konden we nog rustig ontbijten en bijkomen van de lachbuikpijn, waarna iedereen vertrok naar andere Sintfeestjes.
Zelf ben ik nog even aan het werk gegaan in de werkplaats. Omdat Roel ook thuis was dit weekend, konden we ons nu bezig houden met de inrichting van de houtruimte. Heerlijk om daar met ons tweeën bezig te zijn. Langzamerhand beginnen we nu ook met klusjes waarvoor de werkplaats bedoeld is.
Gisterochtend scheen het zonnetje en besloot ik de zeilen te hijsen, zodat ze eindelijk eens konden drogen. De afgelopen weken was het geloof ik maar 1 dag mooi genoeg, maar had ik geen tijd. Alleen het opdoeken en de huiken plaatsen koste in mijn eentje bijna 2 uur, tjonge, ben ik blij dat de gasten dat altijd met z’n allen doen, moet er niet aan denken dat iedere keer in mijn eentje te doen. Maar voldaan was ik wel dat het zonder hulp gelukt was. Mooi droog en ingepakt zijn ze nu.

lappenmand

2 weken geleden kwam ik midden in de nacht bij Kim aan boord om de hond op te halen, Boomer rende enthousiast voor mij uit naar de auto, en ik liep er al net zo enthousiast achteraan, verlangend naar mijn bedje. Maar naast de roef kwam mijn hoofd met een knal tot stilstand tegen de nagelbank die daar in het wand hangt ( welke idioot hangt zo’n ding dan ook op ooghoogte). Shit, dat deed zeer, en ik verwachte een grote buil op mijn voorhoofd. De buil bleef uit, maar de hoofdpijn de volgende ochtend bleef 2 weken hangen.
Woensdag voelde ik mij weer prima, en ging blij weer aan het werk in de werkplaats. Maar vanmorgen was het weer helemaal mis en besloot toch maar naar de huisarts te gaan. Die concludeerde dat ik een stevige hersenschudding had en schreef rust en pijnstillers voor.
Maar dat is wel erg onhandig, kan immers niet zo maar mijn agenda leeggooien. De Sint is er tenslotte alleen maar dit weekend, en de 5 vriendinnen om dat te vieren morgenavond ook. De kadootjes heb ik gelukkig wel allemaal in huis, maar nu nog 5 gedichten en een surprise. Maar het komt allemaal vast wel weer goed, het is mij tenslotte elk jaar weer gelukt. Ik ga er gewoon van genieten, en jullie ook allemaal een leuke sinterklaar gewenst.