leeuwarden

Vanmorgen werd ik wakker in Leeuwarden, voor deze winter mijn nieuwe ligplaats. Gisteren heb ik samen met Kim en de nieuwe maat voor 2010 Mick, de Wilhelmina opgehaald uit Harlingen. De Dankbaarheid lag er al en die hebben we gezellig langszij gehaald. S'middags eerst de gewone perikelen van een nieuwe ligplaats, zoals stroom aansluiten en doorverbinden naar de Dankbaarheid, een wateraansluiting heb ik nog niet gevonden, dat moet ik vandaag nog even aan de buren vragen.
En jammer dat je in een stad altijd weer alles op slot moet doen en de meeste spullen van dek moet halen wegens het altijd alerte dievengilde, zelfs een leeg kratje bier en de ongebruikte fenders moeten uit het zicht.
De nieuwe werkplaats is 2 straten verderop en is deze week uitgebreid met 3 kleine klaslokalen.
Gisteren heb ik daarvan de sleutel gekregen, en dat betekend dat de opslagruimte in Harlingen leeg gehaald kan worden.
Hoezo vakantie, gewoon hard aan het werk dus.

schiermonnickoog

Dit weekend lagen we heerlijk op Schiermonnikoog, lekker luieren, lekker fietsen en het eiland aan Roel laten zien. Nadat hij een mooie documentaire had gezien een paar weken geleden, was hij erg nieuwsgierig naar het eiland.
De tocht vrijdagnacht was hem erg meegevallen na alle horror verhalen over het Oost-Wad van diverse collega's. Wel wilde hij het geultje bij Schier graag bij daglicht varen en zondagmiddag een uur voor hoog water gooiden we los, terwijl ik nog wat aan het opruimen was op het voordek, stuurde Roel de haven uit en besloot eigenwijs als tie is,gelijk de eerste 2 staakjes aan stuurboord te negeren. Deze 'ondankbaarheid' werd meteen afgestraft en het slikplaatje aan bakboord zette het schip gelijk goed vast. Na bijna een uur wroeten, lagen we er nog steeds. Na 3 herberekeningen over het tij en de te verwachten waterstanden kwamen we tot de conclusie dat we s'nachts om 12 uur los zouden komen. Droevig keek ik naar het eiland dat ons maar niet wilde laten gaan en wat zie ik? onze fietsen, staan nog keurig tegen elkaar aan op de wal.
Dus moesten we vannacht eerst weer naar binnen om ze op te halen, om vervolgens weer opnieuw aan onze tocht te beginnen. Met behulp van de schijnwerper kwamen we nu mooi door het geultje. Al moet ik bekennen dat het toch lastig is om met 2 schippers te varen, waarvan de ene eigenaar is van het schip en toch wat zenuwachtig was geworden. En de andere het gebied goed kent, maar niemand voor de voeten wil lopen, en ook nog wat doof aan het worden is (erg lastig met een lopende motor). Aangekomen in diep water, konden we eindelijk ontspannen en zocht Roel de boeien naar Lauwersoog, en dat helemaal zonder zijn vertrouwde radarscherm.

engelsmanplaat

Via Terschelling en Ameland, zijn we nu op Engelsmanplaat. Op Terschelling kwamen we natuurlijk de Wilhelmina tegen, we zagen haar in de verte al zeilen, en dat was toch wel een aparte ervaring. Net zo als het erg vreemd was om bij je zelf op visite te gaan, we kregen netjes koffie van Ted en ik zocht de koekjes op. Mocht zelfs op mijn eigen bank zitten en nadat ik een extra truitje uit de kast had gehaald, namen we weer hartelijk afscheid.
En nu is het dan zover, vanmiddag zijn we op Engelsmanplaat aangekomen en wachten tot het water weg is, zodat we de plaat op kunnen lopen. Het wordt de laatste rustplaats van Rob, zoals hij dat graag wilde, precies een jaar na dato. Hij heeft hier zoveel gevaren, en was ook zo vergroeid met het gebied. Veel herinneringen uit onze Oostwad tijd komen bij mij boven en gelukkig bied Roel een luisterend oor. Vreemde combi reis, voor de 1 zijn eerste reis naar het Oostwad en voor de ander zijn laatste reis.
Het was altijd al een bijzonder gebied, maar nu is het onlosmakelijk verbonden met Rob.
Stukje bij beetje neem ik afscheid van hem, en tegelijkertijd zal hij nooit ver weg zijn.

kluiverbomen race

Het was dus inderdaad het laatste weekend van mijn charterseizoen, maar onverwacht, niet voor de Wilhelmina. Raar? ; hoe dat zo komt? De Brandarisrace natuurlijk. Er sneuvelden dit jaar 6 kluiverboomen, 2 zwaarden, 1 roer en de halve zijkant van een schip.
Zondagmorgen kreeg ik een belletje, met het verzoek om het gesneuvelde schip te vervangen. Omdat ik de komende week op vakantie ben en alles daarvoor al geregeld is, hebben ik besloten om de Wilhelmina wel ter beschikking te stellen, maar om een andere schipper te zoeken. Ironisch genoeg, was het het gemakkelijkst om de schipper van het getroffen schip in de arm te nemen. Aangezien hij een prima schipper is en het niet zijn schuld was dat tie aangevaren werd, was dat goed geregeld.
Zondagavond heb ik haast je rep je alles opgeruimd, mijn wasjes gedraaid, en al mijn spullen gepakt. Maandagochtend ben ik met Boomer naar Stavoren gereden en aan boord van de Dankbaarheid gestapt.
Vanmorgen werd ik daar koud en alleen wakker, Roel komt pas vanavond en de verwarming functioneerde niet.
Eerst maar eens geprobeert een monteur te vinden, Willem, een bevriende installateur bracht uitkomst, hij had het probleem gelukkig snel gevonden, maakte een noodreparatie en liet spullen achter om de komende week zelf een definitieve reparatie te doen.
Vervolgens heb ik voor het eerst in jaren een schip in mijn uppie gevaren en veilig naar Kornwederzand gebracht. Daar heb ik hem netjes op een achterspringetje afgemeerd voor de sluis. Vanavond komt Roel en kan onze vakantie naar het oostwad beginnen.

laatste weekend

Het laatste zeilweekend van het vaarseizoen (snik). Traditioneel is dat altijd het weekend van de Brandarisrace. En tot laat in de avond kwamen er deelnemers de haven van Harlingen binnen zetten, wat een gezellige drukte opleverde.
Jammer maar helaas, had ik dit weekend een groep die niet mee wilde doen, terwijl de Wilhelmina zo goed gaat dit jaar en we zeker weer een paar plaatsjes naar boven zouden schuiven op de ranglijst. Terwijl wij op het IJsselmeer aan het kruisen waren luisterden we op de marifoon naar het wedstrijdgedoe. 1 roer aan flarden en het schip werd teruggesleept naar Harlingen door de KNMR. Ook werd er dringend een reserve schipper gezocht en gevonden (geen idee wat er met de betreffende schipper aan de hand was), 1 schip zat vast hoog op een plaat, en er gaan geruchten dat er 6 kluiverbomen zijn gesneuveld, en nauurlijk het nodige gemopper over te krappe kruisrakken.
Op het IJsselmeer zijn we maar 2 charters tegengekomen, dus hadden we alle ruimte.
Uiteindelijk zijn we naar Workum gezeild, omdat daar dit weekend de visserijdagen en het Internationale shanty festival zijn. Dat betekend dat de haven vol botters ligt, maar we waren gelukkig op tijd om een plaatsje te krijgen. Morgen gaan we weer weg, dat is maar goed ook want dan komen de schepen van de beurtveer en de strontrace er ook nog bij. Als ik tijd heb ga ik maandag nog even kijken naar de start, maar dan gewoon met de auto.

alcohol

Heerlijk uitgeslapen vanmorgen, het zonnetje schijnt en de koffie smaakt prima. De buren halen hun grootzeil los om op te bergen voor de winter en ik maak ondertussen een lijstje in mijn hoofd met alle dingen die ik de komende dagen wil gaan doen.
Gisteren (maandag) zijn we pas van de eilanden teruggekomen, vlak voor Harlingen hebben we maar wat extra baantjes gezeild, omdat zaterdag de wind ons in de steek liet en zondag toch wel een beetje kort was van Vlieland naar Terschelling.
De groep hield zich het hele weekend bezig met de vraag hoe je de jeugd van overmatig alcohol gebruik kunt weerhouden, dat betekende dus ook dat ze zelf geen drup dronken het hele weekend. Het groepsproces kwam daardoor wat langzaam op gang, maar toen ze los kwamen was de herrie s'nachts als vanouds.
Zelf drink ik heel weinig, en de keren dat ik het doe maak ik gelukkig zelf wel uit wanneer, ben tenslotte oud en wijs genoeg.
Zondagavond dus gezellig met 2 vrienden een flesje wijn opengetrokken en al pratend over vooral schepen was dat flesje zo leeg. Een tweede flesje hebben we maar laten staan, omdat 2 van ons de volgende dag moesten varen.
Maandagochtend kwam ik Willem dus alweer tegen, precies op de kruising schuitegat en slenk, hij was al op de terugweg vanaf Harlingen, en ik moest nog aan mijn trip beginnen. Ben keurig voor hem aan de kant gegaan, hij is tenslotte groot en ik een stuk kleiner.

schuitegat

De dagen vliegen voorbij, op 1 of 2 dagen na was het echt herfstweer, koud en regen.
De schoolgroep van afgelopen week was optimistisch en had ook bikini's meegenomen, zonnen zat er niet in, maar zwemmen wilden ze wel heel graag. In de haven van Texel hadden ze daarmee de grootste lol, we zijn zelfs bij Makkum voor anker gegaan en meer dan de helft van de jongelui sprong overboord, terwijl het water maar 13 graden is, Brrrr.
Alleen de lerares klaagde af en toe over de regen, waardoor ik nu regelmatig roep dat het erg zacht en rustig is voor oktober.
Vorig weekend zijn we op zondag van Terschelling gekomen met alleen Ted en ik aan boord.
Er woei nog steeds een 7, voor de haven stonden al redelijke golven, en wat windrichting betreft, zouden die zelfde golven ook in de Meep staan. Dat zou betekenen dat we daar minstens een uur tegenin moesten varen. Mijn inschatting was dat er op de kruising schuitegat/vliestroom minder golven zouden staan. Maar alle andere schepen kozen voor de Meep versie, ik werd daardoor erg aan het twijfelen gebracht, maar besloot door te zetten.
Op de ondiepte van het schuitegat was het helemaal rustig en Ted hees de fok om straks wat steun te hebben en voor de wind weg te kunnen lopen. Ook het eerste deel van de Vliestroom was goed te doen. Pas halverwege kwamen de golven aandenderen, en na 1 fikse roller lieten we de Wilhelmina met de kont in de golven afvallen. Een erg geslaagde actie, waarbij mijn theorie over wat wel en niet hoge wal is op het Wad gelukkig helemaal overeen kwam met de praktijk. Buiten dat was het ook wel kicken om eigenwijs te zijn en om pas in de Blauwe slenk te worden ingehaald door collega's onder vol tuig, die hadden een uur onrustig gevaren en wij maar 5 minuten. Na genietend van onze koffie zijn we op het fokje naar Harlingen gezeild.

hoog water

Vrijdagmiddag zijn we met 4 schepen naar Terschelling gezeild. Het bedrijf dat ons had ingehuurd, had allerlei aktiviteiten georganiseerd op het eiland en het was de bedoeling dat we de groep zaterdagmiddag weer naar Halringen zouden varen. Op de heenweg was ons al duidelijk dat de weervoorspellingen dusdanig waren dat dat er waarschijnlijk niet inzat. Vrijdagnacht werd het zelfs druk in de haven met veel charters die voor de storm uit naar Terschelling kwamen, die hadden de keus om s'nachts te varen of zaterdag naar Leeuwarden te gaan.
Vlak voor het ochtendprogramma van zaterdag was afgelopen, zijn de schippers bij elkaar gaan zitten en aangezien het Bft 8 me af en toe 9 waaide, was er geen enkele aarzeling; niet varen dus.
De groep hebben we aangeboden om nog een nachtje te blijven of om de veerboot te pakken. Aangezien iedereen zonder aanhang op bedrijfsuitje was, besloten ze om met de veerboot naar huis en hun gezinnen te gaan.
En nu op zondag ochtend staat er volgens de Brandaris nog steeds een Bft 8, maar nu uit het noordwesten. Om 8 uur vanmorgen stond de steiger al onder water met een waterstand van 224 cm voor 10.00 uur.
Dat betekend ook dat alle trossen onder water zitten, en aangezien iedereen wallijnen heeft uitstaan, betekend dit dat voorlopig niemand los kan gooien.
In de loop van de middag gaat de wind iets afnemen, komen ook de lijnen weer vrij en kan Boomer eindelijk de wal op om te plassen.