Het werk voor vandaag zit er weer op. Dit weekend zijn er maar 2 slapers aan boord, maar het schip moet er toch netjes uitzien. Ben niet zo'n schoonmaak liefhebber, maar als alles klaar is, geeft dat toch weer een goed gevoel.
Morgen ga ik lekker naar Harlingen, voor de jaarlijkse schippersvergadering, fijn om al mijn collega's weer eens te zien en het zoute water weer even te ruiken.
Omdat ik nu ook eindelijk bijna helemaal klaar ben met de administratie, kan ik maandag met het echte werk beginnen. Eindelijk kan ik met mijn nieuwe schuurmachine aan het werk. Binnen is er genoeg om te lakken en ook de nieuwe bedbodems worden maandag gebracht.
vrijdag 30 januari 2009
dinsdag 27 januari 2009
verrassing
Gistermiddag zijn we honderd meter verhuist, eindelijk ben ik het gebonk van vrachtwagens op de brug kwijt en de sirenes van ambulances op weg naar het UMCG. Vorige week hadden we zelfs een kettingbotsing met 5 auto's. Op de valreep, terwijl we al aan het afdraaien waren reed er een kleine vrachtwagen tegen de onderkant van de brug, waarschuwingen genoeg daar dat de doorrijhoogte beperkt is, maar 1 x per week rijdt er iemand met een behoorlijke knal tegen aan. Deze gaf zo klap dat mijn oren er pijn van deden. Waarschijnlijk lette de chauffeur niet op, omdat er zo'n groot schip met leuke blonde vrouw aan het roer kwam langsvaren.
Maar goed, nu liggen we aan een spekgladde steiger, waar collega's hun trossen overheen gespannen hebben. Ook ben ik nog niet tevreden over het aan boord klauteren vanaf de wel erg lage steiger, daar puzzel ik nog steeds op.
En omdat mijn geheugen nog steeds wat traag werkt, stond er gisteren een verrassing voor de roefdeur. Kim had wel gezegd dat ze langs wilden komen maar ik was vergeten wanneer, en had zeker niet gedacht dat deze nachtdieren op klaarlichte dag hun opwachting zouden maken.
Eddie onze roady van de horizontoer, samen met Guus, oude vriend en ex roady van de toer.
Deze 2 ken ik nog uit een vorig leven als jong meisje van de zandgronden (durf niet te vertellen hoe lang dat wel niet geleden is). Maar goed, 4 jaar geleden tijdens mijn eerste horizon toer, bleken zij bij mij aan boord te zitten. Geweldig vind ik dat, even ruiken aan mijn oude leventje, maar tegelijk nog blijer met mijn huidige leven en de stap om weg te gaan uit mijn oude dorp en doen wat ik nu doe, zeilen op het Wad.
Maar goed, nu liggen we aan een spekgladde steiger, waar collega's hun trossen overheen gespannen hebben. Ook ben ik nog niet tevreden over het aan boord klauteren vanaf de wel erg lage steiger, daar puzzel ik nog steeds op.
En omdat mijn geheugen nog steeds wat traag werkt, stond er gisteren een verrassing voor de roefdeur. Kim had wel gezegd dat ze langs wilden komen maar ik was vergeten wanneer, en had zeker niet gedacht dat deze nachtdieren op klaarlichte dag hun opwachting zouden maken.
Eddie onze roady van de horizontoer, samen met Guus, oude vriend en ex roady van de toer.
Deze 2 ken ik nog uit een vorig leven als jong meisje van de zandgronden (durf niet te vertellen hoe lang dat wel niet geleden is). Maar goed, 4 jaar geleden tijdens mijn eerste horizon toer, bleken zij bij mij aan boord te zitten. Geweldig vind ik dat, even ruiken aan mijn oude leventje, maar tegelijk nog blijer met mijn huidige leven en de stap om weg te gaan uit mijn oude dorp en doen wat ik nu doe, zeilen op het Wad.
donderdag 22 januari 2009
dusseldorf
Gisteren gezellig naar Boot Dusseldorf geweest. Roel kwam mij al om half 9 halen, zodat we tenminste rustig de tijd hadden om er rond te kijken.
Om de paar jaar ga ik er heen, omdat het leuk is om naar al die boten te kijken en vakantie sfeer te proeven in de surfhal (met mooie beachboys). Maar ook zoeken naar antieke bootjes en de nieuwste snufjes op gebied van techniek en communicatie. En natuurlijk op bezoek bij onze eigen TSC stand. We kregen gelijk koffie en Isabel vertelde dat Maneul onze grote baas in Bremerhaven was en pas later op de dag terug zou komen, vreemd dachten wij nog, hij hoort toch hier in Dusseldorf te zijn? Toen wij later op de middag terugkwamen, kwamen we er tot onze eigen hilariteit achter dat Isabel bedoelt had dat hij in de stand van Bremerhaven was, en die was 50 meter verderop.
Ook nog even bij de andere collega's gekeken en wat foldertjes met interieurfoto's van charterschepen meegenomen, leuk om eens te kijken hoe de meesten er van binnen uit zien, de buitenkant ken ik meestal wel. Nu krijg ik misschien wat meer ideeën over hoe de Wilhelmina er na de volgende verbouwing uit moet gaan zien, of misschien hoe ik het echt niet wil hebben, of klink dat nu weer te arrogant?
Om de paar jaar ga ik er heen, omdat het leuk is om naar al die boten te kijken en vakantie sfeer te proeven in de surfhal (met mooie beachboys). Maar ook zoeken naar antieke bootjes en de nieuwste snufjes op gebied van techniek en communicatie. En natuurlijk op bezoek bij onze eigen TSC stand. We kregen gelijk koffie en Isabel vertelde dat Maneul onze grote baas in Bremerhaven was en pas later op de dag terug zou komen, vreemd dachten wij nog, hij hoort toch hier in Dusseldorf te zijn? Toen wij later op de middag terugkwamen, kwamen we er tot onze eigen hilariteit achter dat Isabel bedoelt had dat hij in de stand van Bremerhaven was, en die was 50 meter verderop.
Ook nog even bij de andere collega's gekeken en wat foldertjes met interieurfoto's van charterschepen meegenomen, leuk om eens te kijken hoe de meesten er van binnen uit zien, de buitenkant ken ik meestal wel. Nu krijg ik misschien wat meer ideeën over hoe de Wilhelmina er na de volgende verbouwing uit moet gaan zien, of misschien hoe ik het echt niet wil hebben, of klink dat nu weer te arrogant?
vrijdag 16 januari 2009
noorderslag
De Noorderslag is weer begonnen, in Groningen is geen enkele ligplaats meer vrij en er liggen een eindje verderop zelfs grote Rijn passagiersschepen. en allemaal vol met muzikanten, platen maatschapijen en natuurlijk muziekliefhebbers.
Op de website van het festival staat een indrukwekkende lange lijst met bandjes. Een paar jaar geleden herkende ik nog wel eens wat op zo'n lijst, maar nu niet 1 meer. Maar ja zij weten niet wie Reid is en ik weer wel.
Anyway, weer veel ontbijtjes en weer zonder hulp, want Kim is naar Harlingen vertrokken voor een weekendje met vrienden. En dat terwijl Groningen dit weekend toch echt "the place to be "is.
Twee jaar geleden boekte er er Scandinavische band genaamt "Bad tast records" , ze zaten samen in een 4 persoons hut, en die middag bleken de 2 meisjes in de hut er naast hun grootste fans te zijn. Die 2 meiden hebben het weekend van hun leven gehad en gingen helemaal uit hun dak dat ze naast hun favoriete band sliepen.
Ja het leven is mooi en vol verrassingen.
Op de website van het festival staat een indrukwekkende lange lijst met bandjes. Een paar jaar geleden herkende ik nog wel eens wat op zo'n lijst, maar nu niet 1 meer. Maar ja zij weten niet wie Reid is en ik weer wel.
Anyway, weer veel ontbijtjes en weer zonder hulp, want Kim is naar Harlingen vertrokken voor een weekendje met vrienden. En dat terwijl Groningen dit weekend toch echt "the place to be "is.
Twee jaar geleden boekte er er Scandinavische band genaamt "Bad tast records" , ze zaten samen in een 4 persoons hut, en die middag bleken de 2 meisjes in de hut er naast hun grootste fans te zijn. Die 2 meiden hebben het weekend van hun leven gehad en gingen helemaal uit hun dak dat ze naast hun favoriete band sliepen.
Ja het leven is mooi en vol verrassingen.
woensdag 14 januari 2009
logé
De schoonmaak is weer begonnen, maar nu gelukkig met 3 man/vrouw. Kim haalde alle bedden af, Ted deed er schone onderlakens op en ik nieuwe dekbedden. Vandaag hoeft alleen nog maar het dagverblijf en de keuken schoon en natuurlijk moet nog de enorme berg was weggewerkt worden. Jeetje wat werkt dat een stuk sneller zo.
Ook kregen we gisteren onverwacht een logé, je raad het nooit! de havenmeester van Terschelling had een slaapplaats nodig. Eric wilde die laatste 2 weken dat we daar waren al iedere keer langs komen, maar dat was door alle drukte in de haven niet gelukt.
Omdat hij toch nog wat bezigheden in de buurt had, combineerde dat nu mooi met een bezoek aan mij.
Gisteravond gezellig uit eten geweest in een restaurant waar voor mij veel herinneringen liggen, en waarvan ik zeker weet dat het eten goed is. Daar aangekomen bleek dat ook Eric daar veel herinneringen had van zijn jonge jaren in Groningen.
Al met al een leuke avond, met eens een keertje een hele andere kijk op iemand die ik al jaren ken, maar die ik dus niet écht kende.
Ook kregen we gisteren onverwacht een logé, je raad het nooit! de havenmeester van Terschelling had een slaapplaats nodig. Eric wilde die laatste 2 weken dat we daar waren al iedere keer langs komen, maar dat was door alle drukte in de haven niet gelukt.
Omdat hij toch nog wat bezigheden in de buurt had, combineerde dat nu mooi met een bezoek aan mij.
Gisteravond gezellig uit eten geweest in een restaurant waar voor mij veel herinneringen liggen, en waarvan ik zeker weet dat het eten goed is. Daar aangekomen bleek dat ook Eric daar veel herinneringen had van zijn jonge jaren in Groningen.
Al met al een leuke avond, met eens een keertje een hele andere kijk op iemand die ik al jaren ken, maar die ik dus niet écht kende.
zondag 11 januari 2009
ijspret
Het is allemaal gelukt, 3 dagen hard werken en 26 mannen tevreden de deur uit.
Toen de laatste het luik achter zich dicht trok, besloot ik er voor vandaag een punt achter te zetten en zelfs de afwas te laten staan. Morgen gaan we weer verder om alles voor donderdag klaar te maken. Hopenlijk nu wel met hulp van Kim, want die ligt al 3 dagen ziek in mijn bed en leeft op beschuit en thee. Vanavond heeft ze voor het eerst weer een beetje gegeten, dus dat gaat weer de goede kant op.
Vanmiddag wel gezellig op het ijs gelopen bij het Paterwoldse meer, met een slippende Boomer naast me. De hond van Roel (collega) dacht eerst dat het water was en aangezien hij daar dol op is, sprong hij met opgetrokken poten op het ijs, dat gaf een behoorlijke bons op de harde ijsvloer, erg komisch om te zien.
Al met al een leuke middag gehad, die we dus met z'n drieën afsloten met een door mij nieuw bedacht recept van een spaghetti carbonara, fantasia.
Toen de laatste het luik achter zich dicht trok, besloot ik er voor vandaag een punt achter te zetten en zelfs de afwas te laten staan. Morgen gaan we weer verder om alles voor donderdag klaar te maken. Hopenlijk nu wel met hulp van Kim, want die ligt al 3 dagen ziek in mijn bed en leeft op beschuit en thee. Vanavond heeft ze voor het eerst weer een beetje gegeten, dus dat gaat weer de goede kant op.
Vanmiddag wel gezellig op het ijs gelopen bij het Paterwoldse meer, met een slippende Boomer naast me. De hond van Roel (collega) dacht eerst dat het water was en aangezien hij daar dol op is, sprong hij met opgetrokken poten op het ijs, dat gaf een behoorlijke bons op de harde ijsvloer, erg komisch om te zien.
Al met al een leuke middag gehad, die we dus met z'n drieën afsloten met een door mij nieuw bedacht recept van een spaghetti carbonara, fantasia.
vrijdag 9 januari 2009
pompen
Nou dat genieten moet nog even wachten, gisteren kwam er een last minut boeking voor 26 gasten. Vanavond moet dus alles, maar dan ook alles schoongemaakt zijn en de bedden opgemaakt, alle hutten zijn dan in gebruik, wat troep wegwerken in een lege hut is er dus niet bij.
De hemel zij dank dat de verwarming het weer helemaal doet, de afgelopen weken, zeker met de vorst, werd het niet warm genoeg. De pomp van de CV was toch het probleem, net niet zwaar genoeg en ook nog eens erg oud. Ted had maar een uurtje nodig om er een nieuwe tussen te zetten. Lang leve de installateur die gewoon een bevriende ingenieur belt om advies te vragen.
Nu hoeft de houtkachel alleen maar voor de leuk aan.
Toch hoop ik dat de vorst er snel uitgaat, dat scheelt niet alleen een heleboel gasolie om te stoken, maar mijn gasten kunnen tenminste verantwoord over het dek lopen, want dat is erg lastig op een bevroren dek.
1 Uitje heb ik gisteren toch gehad, eventjes naar de IKEA die zit hier om de hoek. het plan was om nieuwe handdoeken voor de gasten te halen, maar ik kon het niet laten en kwam met 2 tassen spullen teruggezeuld naar het schip.
De hemel zij dank dat de verwarming het weer helemaal doet, de afgelopen weken, zeker met de vorst, werd het niet warm genoeg. De pomp van de CV was toch het probleem, net niet zwaar genoeg en ook nog eens erg oud. Ted had maar een uurtje nodig om er een nieuwe tussen te zetten. Lang leve de installateur die gewoon een bevriende ingenieur belt om advies te vragen.
Nu hoeft de houtkachel alleen maar voor de leuk aan.
Toch hoop ik dat de vorst er snel uitgaat, dat scheelt niet alleen een heleboel gasolie om te stoken, maar mijn gasten kunnen tenminste verantwoord over het dek lopen, want dat is erg lastig op een bevroren dek.
1 Uitje heb ik gisteren toch gehad, eventjes naar de IKEA die zit hier om de hoek. het plan was om nieuwe handdoeken voor de gasten te halen, maar ik kon het niet laten en kwam met 2 tassen spullen teruggezeuld naar het schip.
maandag 5 januari 2009
groningen
Gisteren dus aangekomen voor de stad en daar in het laatste stukje Eemskanaal de nacht doorgebracht. De maaltijd die Jan zaterdag had gemaakt was zo lekker dat we hem wat opgepimpt in de oven hebben gezet, heerlijk.
Gerdi vertrok daarna te voet naar huis, omdat het maar 10 minuten lopen was en wij bleven maar met z'n drieën achter, het worden er steeds minder.
De havendienst was vanmorgen van kerstreces teruggekeert en wij kregen een tijdelijk plekje in de Oosterhaven. Vanmiddag maar even naar het havenkantoor om te kijken waar en waneer we de definitieve ligplaats krijgen. En dan kunnen we eindelijk het hele schip schoonmaken, de buitenkant is gisteren onderweg al helemaal schoongespoeld door de 3 achterblijvers, maar binnen is het ook een aardige puinhoop geworden. en daarna gaan we even heerlijk genieten van de stad met al zijn mogelijkheden.
Gerdi vertrok daarna te voet naar huis, omdat het maar 10 minuten lopen was en wij bleven maar met z'n drieën achter, het worden er steeds minder.
De havendienst was vanmorgen van kerstreces teruggekeert en wij kregen een tijdelijk plekje in de Oosterhaven. Vanmiddag maar even naar het havenkantoor om te kijken waar en waneer we de definitieve ligplaats krijgen. En dan kunnen we eindelijk het hele schip schoonmaken, de buitenkant is gisteren onderweg al helemaal schoongespoeld door de 3 achterblijvers, maar binnen is het ook een aardige puinhoop geworden. en daarna gaan we even heerlijk genieten van de stad met al zijn mogelijkheden.
zaterdag 3 januari 2009
Eemshaven
Lauwersoog is dus prachtig gelukt vannacht, met Ted en Gerdi voorop met de schijnwerper, Frans aan het roer en ik bij de computer en Jan onze opstapper voor de koffie. Pas om 4 uur lagen we in bed voor een welverdiende nachtrust.
Vanmorgen kwam Sicco hout brengen voor de kachel en nam gelijk ook weer 2 mensen mee terug naar Leeuwarden, waaronder Frans, samen hadden we de kaart nog even doorgenomen en we verwachten eigenlijk maar 2 van de 3 wantijen te halen. Toen we bij de derde aankwamen, liepen we inderdaad vast en stonden op het punt om er het bijltje er bij neer te gooien, alleen had Luiwe s'morgens de bijl aan gort geslagen, dus lukte dat niet. Zowaar het Rawadje besloot ons toch nog uit te spugen en met een hoop blubber glibberden we naar de Eems.
Na een toch wel lange dag, besloten we om in de Eemshaven af te meren langszij wat vissers, en nu na een heerlijke maaltijd van Jan gaan we een volledige nacht in ons bed slapen.
Poeh, ik heb in tijden niet zo hard gewerkt, en dan ook nog spannend een nieuwe haven binnenlopen in het donker. Ik heb 12 jaar in deze buurt rondgevaren, maar was nog nooit in de Eemshaven geweest, kan ook niet zeggen dat het een aanrader is, nat , koud en verlaten, maar het oude Duitse Wad lonkt wel met heel veel herinneringen.
Vanmorgen kwam Sicco hout brengen voor de kachel en nam gelijk ook weer 2 mensen mee terug naar Leeuwarden, waaronder Frans, samen hadden we de kaart nog even doorgenomen en we verwachten eigenlijk maar 2 van de 3 wantijen te halen. Toen we bij de derde aankwamen, liepen we inderdaad vast en stonden op het punt om er het bijltje er bij neer te gooien, alleen had Luiwe s'morgens de bijl aan gort geslagen, dus lukte dat niet. Zowaar het Rawadje besloot ons toch nog uit te spugen en met een hoop blubber glibberden we naar de Eems.
Na een toch wel lange dag, besloten we om in de Eemshaven af te meren langszij wat vissers, en nu na een heerlijke maaltijd van Jan gaan we een volledige nacht in ons bed slapen.
Poeh, ik heb in tijden niet zo hard gewerkt, en dan ook nog spannend een nieuwe haven binnenlopen in het donker. Ik heb 12 jaar in deze buurt rondgevaren, maar was nog nooit in de Eemshaven geweest, kan ook niet zeggen dat het een aanrader is, nat , koud en verlaten, maar het oude Duitse Wad lonkt wel met heel veel herinneringen.
vrijdag 2 januari 2009
IJs
Friesland heeft de schaatsgekte en heeft dus het dokkummerdiep afgesloten. En dat is helaas 1 van de 2 staande mast routes naar Groningen, maar ook Groningers zijn schaatsliefhebbers en schaatsen vrolijk over het Reitdiep. Dus blijft er maar 1 optie open ( of ik moet de masten plat leggen) en dat is via lauwersoog naar Delfzijl over het Wad.
Dus vanmorgen met z'n zessen om 10 uur vertrokken uit Terschelling, terwijl de andere 4 feestgangers ons uitzwaaiden. Een collega was al om half 8 vertrokken, maar die kwamen we bij de eerste de beste ondiepte al weer tegen, waar ze volgens hen gewoon aan het picknickken waren. 20 minuten later waren wij er ook over heen en konden we door naar Ameland. Daar wachte ons nog een opstapper, waarna wij met het laatste uurtje licht weer oostelijk gingen.
En hier zijn we dan; in januari, midden op het Wad, lekker drooggevallen en eten bij ons warme houtkacheltje. Vanavond gaan we verder met schijnwerper, in de hoop 2 wantijen te halen en in Lauwersoog aan te komen, en wel graag voordat het hele wad dichtvriest, ijsschotsen waren er al genoeg onderweg.
Dus vanmorgen met z'n zessen om 10 uur vertrokken uit Terschelling, terwijl de andere 4 feestgangers ons uitzwaaiden. Een collega was al om half 8 vertrokken, maar die kwamen we bij de eerste de beste ondiepte al weer tegen, waar ze volgens hen gewoon aan het picknickken waren. 20 minuten later waren wij er ook over heen en konden we door naar Ameland. Daar wachte ons nog een opstapper, waarna wij met het laatste uurtje licht weer oostelijk gingen.
En hier zijn we dan; in januari, midden op het Wad, lekker drooggevallen en eten bij ons warme houtkacheltje. Vanavond gaan we verder met schijnwerper, in de hoop 2 wantijen te halen en in Lauwersoog aan te komen, en wel graag voordat het hele wad dichtvriest, ijsschotsen waren er al genoeg onderweg.
Abonneren op:
Posts (Atom)
