Vandaag is de Peter Voerman geweest om het werk te controleren, de nieuwe betimmering moet aan allerlei brandeisen voldoen, niet alleen de materialen, maar vooral de constructie is erg belangrijk.
Peter was al bij de bouwtekeningen betrokken, maar het is zo'n ingewikkelde materie dat hij regelmatig komt kijken of alles volgens de regels verloopt. Pas als hij alles goedgekeurd heeft, geeft hij het felbegeerde certificaat af.
Gelukkig was hij zeer tevreden met de aanpak van Willemien, Jouke, Siebe en Liliam, ze gaan meer dan grondig te werk, elk kiertje wordt gedicht met brandvertragende kit, elk contact met de huid word waterdicht afgeplakt.
En het spijkerpistool dat bij elk timmerbedrijf volop in gebruik is, heb ik aan boord nog niet gezien. Hier word alles gelijmd, voorgeboord en geschroefd.
Maar ook los van alle techniek en constructie, het wordt allemaal prachtig en is het een genot om vrienden en bekende een rondleiding te geven.
donderdag 31 januari 2008
dinsdag 29 januari 2008
wasbakken
De tijd vliegt, het is al weer dinsdagavond, het werk schiet redelijk op, de eerste wandjes staan er al, zowel aan stuurboord als bakboord. Alleen voorin geeft wat oponthoud, er zat een klein lekje bij de grote drinkwatertank, hij is vandaag voor de derde keer uitelkaar geweest en gerepareerd. Nu zijn we hem dus voor de derde keer aan het vullen, en hopenlijk is hij nu echt dicht, dan kan morgen eindelijk begonnen worden met de vloer en hutten bovenop de tanks.
Het leukste van vandaag was om eindelijk de juiste wasbakken te vinden voor de juiste prijs, al weken was ik aan het kijken bij allerlei bouwzaken, maar ze waren te groot, te klein of te duur en nu zijn ze er, in ieder geval 1 omdat ik eerst de goedkeuring van Willemien en consorten wilde hebben, nu kan ik deze week de anderen halen die ik toch maar voor de zekerheid heb gereserveerd.
zondag 27 januari 2008
ervaring
Eindelijk heb ik nu ook Internet in Makkum, en wel met mijn eigen connectcard, Teije was zo lief om een extra gleufje in mijn oude PC te zetten zodat ik mijn oude en redelijk zware laptop niet meer mee hoef te nemen, en hij dit weekend kon logeren bij Teije voor een grote schoonmaak en update. Vanavond haal ik hem weer op, nu alleen niet vergeten mijn connectcard mee te nemen, dus als jullie de hele week niets horen, dan ligt tie nog in Makkum.
Ik ga vanavond al terug om de derde laag lak aan te brengen op de verbindingsdelen die tussen de wanden komen, die blijven gedeeltelijk in het zicht, door ze nu al te lakken, terwijl ze nog niet geplaats zijn, hoef ik de boel straks niet af te plakken en op trapjes te staan en zo.
Je doet heel wat ervaring op in een heel leven vol verbouwingen. Los van alle verbouwingen bij mijn ouders thuis is en dat waren er heel wat, is dit mijn vierde grote verbouwing. Verder wordt er natuurlijk elke winter aan boord flink geklust, er is altijd wel iets stuk of er moet iets verbeterd worden, ik kan me de afgelopen 20 jaar dan ook geen winter herinneren dat er niets gedaan werd, de lijst is eindeloos en daar zal ik jullie dan ook niet mee vermoeien.
Maar goed ik probeer zo veel mogelijk voor de timmerlui uit te denken om me zelf extra werk te besparen, de patrijspoorten ben ik nu aan het kaal halen, zodat dat niet hoeft als het koofje er al om heen zit, nu heb ik meer armslag. Nu moet ik nog bedenken welke kleur ze krijgen, of dat ik ze kaal houd, ze zijn van aluminium en dat staat ook mooi.
Ik ga vanavond al terug om de derde laag lak aan te brengen op de verbindingsdelen die tussen de wanden komen, die blijven gedeeltelijk in het zicht, door ze nu al te lakken, terwijl ze nog niet geplaats zijn, hoef ik de boel straks niet af te plakken en op trapjes te staan en zo.
Je doet heel wat ervaring op in een heel leven vol verbouwingen. Los van alle verbouwingen bij mijn ouders thuis is en dat waren er heel wat, is dit mijn vierde grote verbouwing. Verder wordt er natuurlijk elke winter aan boord flink geklust, er is altijd wel iets stuk of er moet iets verbeterd worden, ik kan me de afgelopen 20 jaar dan ook geen winter herinneren dat er niets gedaan werd, de lijst is eindeloos en daar zal ik jullie dan ook niet mee vermoeien.
Maar goed ik probeer zo veel mogelijk voor de timmerlui uit te denken om me zelf extra werk te besparen, de patrijspoorten ben ik nu aan het kaal halen, zodat dat niet hoeft als het koofje er al om heen zit, nu heb ik meer armslag. Nu moet ik nog bedenken welke kleur ze krijgen, of dat ik ze kaal houd, ze zijn van aluminium en dat staat ook mooi.
woensdag 23 januari 2008
High tech
Gisteren tot laat aan het werk geweest om de verfklus beneden zover klaar te maken, zodat ik niet meer in de weg loop bij de timmerlui.
Gevolg; spierpijn in mijn schouders door het boven mijn macht werken en in mijn benen door de hele dag op een wankel trapje te staan.
Vandaag maar een vrije dag genomen en eindelijk digitenne gehaald en geïnstalleerd, met de schotel had ik meer niet dan wel beeld, komend voorjaar komt er nog een kastje bij, dan kan er ook gekeken worden in het dagverblijf, dit alles wegens de voetbalgekte en brave huisvaders die anders niet willen varen volgens het boekingsburo. De High tech wordt steeds meer aan boord de Ipot en MP3 aansluiting is er ook voor het eerst dit jaar. De DVD/CD was er al, maar de autoradio gaat exit, hij doet het niet meer en ik heb niet het idee dat hij gebruikt word.
Op het wensen lijstje voor de komende jaren staat nu nog een flatscreen of beamer, en een extra monitor waar de navigatiekaarten met GPS te zien is, dan kun je in het dagverblijf zien waar we naartoe zeilen en waneer we overstag gaan. en een Internet verbinding op het hele schip komt er ook vast nog wel. Al deze dingen zijn denk ik in deze tijd onmisbaar, maar als ik nu zeg hoe het vroeger ging, dan voel ik me zo vreselijk oud, maar echt ik heb nog gewerkt met radio scheveningen, en dat de vuurtorenwachter dringende telefoontjes voor je deed. Thuis liet ik een complete lijst met telefoonnummers achter van alle havens en bruggen die in de buurt van onze vaarroute lagen. De gasten hadden destijds 1 pomptoiletje en de schipper en maat een putsemmertje, zelfs een stopcontact met gewone stroom was nergens op het schip, nu heeft elke hut een stopcontact, maar gelukkig die doen het alleen in de havens als we de walstroom hebben aangesloten, anders wordt het te veel luxe en dan kan je net zo goed thuisblijven.
Gevolg; spierpijn in mijn schouders door het boven mijn macht werken en in mijn benen door de hele dag op een wankel trapje te staan.
Vandaag maar een vrije dag genomen en eindelijk digitenne gehaald en geïnstalleerd, met de schotel had ik meer niet dan wel beeld, komend voorjaar komt er nog een kastje bij, dan kan er ook gekeken worden in het dagverblijf, dit alles wegens de voetbalgekte en brave huisvaders die anders niet willen varen volgens het boekingsburo. De High tech wordt steeds meer aan boord de Ipot en MP3 aansluiting is er ook voor het eerst dit jaar. De DVD/CD was er al, maar de autoradio gaat exit, hij doet het niet meer en ik heb niet het idee dat hij gebruikt word.
Op het wensen lijstje voor de komende jaren staat nu nog een flatscreen of beamer, en een extra monitor waar de navigatiekaarten met GPS te zien is, dan kun je in het dagverblijf zien waar we naartoe zeilen en waneer we overstag gaan. en een Internet verbinding op het hele schip komt er ook vast nog wel. Al deze dingen zijn denk ik in deze tijd onmisbaar, maar als ik nu zeg hoe het vroeger ging, dan voel ik me zo vreselijk oud, maar echt ik heb nog gewerkt met radio scheveningen, en dat de vuurtorenwachter dringende telefoontjes voor je deed. Thuis liet ik een complete lijst met telefoonnummers achter van alle havens en bruggen die in de buurt van onze vaarroute lagen. De gasten hadden destijds 1 pomptoiletje en de schipper en maat een putsemmertje, zelfs een stopcontact met gewone stroom was nergens op het schip, nu heeft elke hut een stopcontact, maar gelukkig die doen het alleen in de havens als we de walstroom hebben aangesloten, anders wordt het te veel luxe en dan kan je net zo goed thuisblijven.
maandag 21 januari 2008
Arhem aan zee
Eigenlijk wilde ik vandaag verder gaan met het stalen plafond in de verf te zetten, maar het duurde nogal lang voor de vloer er weer in lag, daarbij waren er al 6 man/vrouw aan het werk.
Mijn rug was nog wat zeurderig van het 2 dagen vlakvetten, dus had ik nu een goed excuus om wat kleine reparaties te doen in de keuken.
Prompt veroorzaak ik kortsluiting bij het demonteren van een contactdoos en zit iedereen zonder stroom. De reparatie koste 1 minuut, de storing 5 minuten.
Alleen het weer vandaag was erg deprimerend, het heeft de hele dag geregend, ik was blij dat ik de regentent boven de ingang weer had vastgemaakt, die had ik vrijdag midden in de nacht afgebroken omdat het zo waaide. Volgens mij heeft Al Core helemaal gelijk en duurt het niet lang meer voordat Arnhem aan zee ligt, zal ik mij vast inschrijven voor een ligplaats daar?
Mijn rug was nog wat zeurderig van het 2 dagen vlakvetten, dus had ik nu een goed excuus om wat kleine reparaties te doen in de keuken.
Prompt veroorzaak ik kortsluiting bij het demonteren van een contactdoos en zit iedereen zonder stroom. De reparatie koste 1 minuut, de storing 5 minuten.
Alleen het weer vandaag was erg deprimerend, het heeft de hele dag geregend, ik was blij dat ik de regentent boven de ingang weer had vastgemaakt, die had ik vrijdag midden in de nacht afgebroken omdat het zo waaide. Volgens mij heeft Al Core helemaal gelijk en duurt het niet lang meer voordat Arnhem aan zee ligt, zal ik mij vast inschrijven voor een ligplaats daar?
zaterdag 19 januari 2008
pyromaantje
Vandaag dus niet lekker luilakken in Makkum, de werkvloer die er zo mooi bij lag is weer gedemonteerd. Met de levensgrote plattegrond die op de vloer uitgetekend was hebben we de afgelopen dagen veel plezier gehad. Het leukste vond ik zelf om telkens weer onder de douche te gaan staan, terwijl anderen weer op zoek waren naar de bedden. Behalve leuk, was het natuurlijk er vooral om te doen waar eventuele knelpunten zaten en die voor de echte bouw op te lossen.
Vandaag kon ik de klus van het vlak vetten afmaken, dat betekend dat het vlak eerst goed geveegd moest worden tussen alle balken en spanten door.
Daarna kon ik met de gasbrander proberen de vloer te drogen, een werkje dat aan een kampvuur doet denken de voorkant van je lijf word lekker warm maar je achterkant voelt daardoor extra koud aan, na 2 uur branden begon het er al wat op te lijken, morgen verder.
Vandaag kon ik de klus van het vlak vetten afmaken, dat betekend dat het vlak eerst goed geveegd moest worden tussen alle balken en spanten door.
Daarna kon ik met de gasbrander proberen de vloer te drogen, een werkje dat aan een kampvuur doet denken de voorkant van je lijf word lekker warm maar je achterkant voelt daardoor extra koud aan, na 2 uur branden begon het er al wat op te lijken, morgen verder.
vrijdag 18 januari 2008
Meinte
Vandaag kreeg ik een prachtig boek toegestuurd met de mooie titel "Breeding origins of wader population utulizing the Dutch Wadden Sea". Het boek is geschreven door mijn oude buurman en vriend Meinte Engelmoer, hij heeft er 20 jaar onderzoek opzitten en heeft nu zijn doctoraal gehaald, in het kort gezegd is het een uitgebreid verslag over de migratie van waddenvogels
Ik kan zeggen dat ik bijna bij de geboorte ben geweest van dit boek, Meinte is 1 van de mensen geweest die Kim en mijn liefde voor het Wad hebben gevoed.
Zo mochten wij ooit eens mee om vogels te tellen en te ringen op Schier, we hebben alletwee genoten van het sjouwen in de kwelders ( met camouflage tent), soep uit een thermoskan en erg aardige mensen. Toen had ik nog niet kunnen bevroeden dat ik zo nauw met het Wad verbonden zou blijven en dat zelfs Kim een studie in die richting doet.
Voor een leek, dus ook voor mij is het boek onleesbaar, maar het brengt wel mijn oerliefde voor dit prachtige gebied weer boven. Af en toe ben ik dat kwijt, te veel dagelijkse beslommeringen, waardoor dat waar het eigenlijk om draait naar de achtergrond raakt.
Dank je wel Meinte voor dit prachtige kado.
Ik kan zeggen dat ik bijna bij de geboorte ben geweest van dit boek, Meinte is 1 van de mensen geweest die Kim en mijn liefde voor het Wad hebben gevoed.
Zo mochten wij ooit eens mee om vogels te tellen en te ringen op Schier, we hebben alletwee genoten van het sjouwen in de kwelders ( met camouflage tent), soep uit een thermoskan en erg aardige mensen. Toen had ik nog niet kunnen bevroeden dat ik zo nauw met het Wad verbonden zou blijven en dat zelfs Kim een studie in die richting doet.
Voor een leek, dus ook voor mij is het boek onleesbaar, maar het brengt wel mijn oerliefde voor dit prachtige gebied weer boven. Af en toe ben ik dat kwijt, te veel dagelijkse beslommeringen, waardoor dat waar het eigenlijk om draait naar de achtergrond raakt.
Dank je wel Meinte voor dit prachtige kado.
donderdag 17 januari 2008
olijfgroen
donderdag 17 januari 2008
9.30
Hoera, de wanden zijn aangekomen, er liggen nu 2 enorme pakketten met mooie gebroken witte platen in de loods. Ook de gekleurde platen waar de deuren van gemaakt worden zijn er en zijn gelukkig net zo mooi als op het piepkleine stukje dat in het foldertje stond.
De hutdeuren worden olijfgroen en de wc deuren donkerrood, het rood kon ik niet zien, dat was te goed ingepakt, maar het olijfgroen is prachtig.
De loods is nu alleen onwerkbaar omdat het vloerhout er ook al in ligt.
En eindelijk zijn de gordijntjes in de roef klaar, de oude waren nog van de vorige eigenaar en waren waarschijnlijk door het wassen net te kort. Alleen is de stof nog zo stijf dat ze niet open blijven staan, vanmorgen maar wat knijpers op de roede gezet anders glijden ze steeds weer dicht.
9.30
Hoera, de wanden zijn aangekomen, er liggen nu 2 enorme pakketten met mooie gebroken witte platen in de loods. Ook de gekleurde platen waar de deuren van gemaakt worden zijn er en zijn gelukkig net zo mooi als op het piepkleine stukje dat in het foldertje stond.
De hutdeuren worden olijfgroen en de wc deuren donkerrood, het rood kon ik niet zien, dat was te goed ingepakt, maar het olijfgroen is prachtig.
De loods is nu alleen onwerkbaar omdat het vloerhout er ook al in ligt.
En eindelijk zijn de gordijntjes in de roef klaar, de oude waren nog van de vorige eigenaar en waren waarschijnlijk door het wassen net te kort. Alleen is de stof nog zo stijf dat ze niet open blijven staan, vanmorgen maar wat knijpers op de roede gezet anders glijden ze steeds weer dicht.
dinsdag 15 januari 2008
het begin is er
dinsdag 15 januari 208
17.30
Gisteren is het eerste hout naar binnen gesleept, zodat de werkvloer gelegd kan worden.
Terwijl Willemien en Siebe na een week vertraging eindelijk aan het werk konden, ben ik aan het opruimen geslagen, het gereedschap weer naar de berging gebracht zodat het niet verward word met dat van de timmerlui.
Na de sloop was er toch noch aardig wat hout blijven liggen, maar Willemien wil het niet gebruiken dus ligt het nu op dek en moet ik verzinnen waar ik er mee heen moet, waarschijnlijk naar de zolder in Makkum dan heb ik alvast wat grondhout voor de volgende verbouwing.
Helaas verzwikte Siebe zijn voet tijdens het inkopen, hij kwam lijkbleek en misselijk aan boord en toch maar even naar de huisarts gegaan, gelukkig was het niet ernstig maar hij moet wel een paar dagen rust houden. Willemien heeft hem naar huis gebracht en gelijk een vervanger geregeld.
Vandaag eerst maar eens de administratie uitgezocht, ik heb onderhand vierkante oogjes van het turen naar de bonnetjes en de computer, maar het is wel af en kan morgen naar de boekhouder worden gebracht, nu alleen nog de privé aangifte van het afgelopen jaar uitzoeken en dan ben ik er weer tot april van af.
17.30
Gisteren is het eerste hout naar binnen gesleept, zodat de werkvloer gelegd kan worden.
Terwijl Willemien en Siebe na een week vertraging eindelijk aan het werk konden, ben ik aan het opruimen geslagen, het gereedschap weer naar de berging gebracht zodat het niet verward word met dat van de timmerlui.
Na de sloop was er toch noch aardig wat hout blijven liggen, maar Willemien wil het niet gebruiken dus ligt het nu op dek en moet ik verzinnen waar ik er mee heen moet, waarschijnlijk naar de zolder in Makkum dan heb ik alvast wat grondhout voor de volgende verbouwing.
Helaas verzwikte Siebe zijn voet tijdens het inkopen, hij kwam lijkbleek en misselijk aan boord en toch maar even naar de huisarts gegaan, gelukkig was het niet ernstig maar hij moet wel een paar dagen rust houden. Willemien heeft hem naar huis gebracht en gelijk een vervanger geregeld.
Vandaag eerst maar eens de administratie uitgezocht, ik heb onderhand vierkante oogjes van het turen naar de bonnetjes en de computer, maar het is wel af en kan morgen naar de boekhouder worden gebracht, nu alleen nog de privé aangifte van het afgelopen jaar uitzoeken en dan ben ik er weer tot april van af.
vrijdag 11 januari 2008
stukje varen
vrijdag 11 januari 2008
23.00
Alles ging vandaag voorspoedig, om 9 uur vanmorgen al in het water. Terwijl het water opkwam beneden de wacht gehouden met Willem, tot onze verbazing kwam er geen water van onderen maar van boven, door de aanhoudende regen kwamen we achter een lekje in het dek, fijn dat we daar nu achterkwamen, maandag word het gaatje gedicht.
In de loop van de middag zijn we weer naar de timmerloods gevaren, fijn om weer op ons plekje te liggen.
Alleen lig ik nu andersom en staat er een enorme struik voor mijn sataliet ontvanger waardoor ik bijna geen TV ontvangst heb. Morgen eerst maar weer naar Makkum en maandag de struik te lijf met een kettingzaag die Willem meeneemt.
23.00
Alles ging vandaag voorspoedig, om 9 uur vanmorgen al in het water. Terwijl het water opkwam beneden de wacht gehouden met Willem, tot onze verbazing kwam er geen water van onderen maar van boven, door de aanhoudende regen kwamen we achter een lekje in het dek, fijn dat we daar nu achterkwamen, maandag word het gaatje gedicht.
In de loop van de middag zijn we weer naar de timmerloods gevaren, fijn om weer op ons plekje te liggen.
Alleen lig ik nu andersom en staat er een enorme struik voor mijn sataliet ontvanger waardoor ik bijna geen TV ontvangst heb. Morgen eerst maar weer naar Makkum en maandag de struik te lijf met een kettingzaag die Willem meeneemt.
woensdag 9 januari 2008
in de lift
woensdag 9 januari 2008
20.00
Het werk verloopt voorspoedig, de spanten binnen zijn op hun plaats en moeten alleen nog afgelast worden. Morgen komt er een ervaren lasser die vaker met ijzer gewerkt heeft, de Wilhelmina is namelijk nog van voor het staaltijdperk.
Buiten zijn de werkzaamheden nu wel helemaal klaar en ben ik begonnen om het onderwaterschip in de verf te zetten. Dat doe ik op een karretje met zwenkwieltjes, maar het blijft zwaar omdat je boven je macht moet werken en liggend op je rug onder het schip realiseer je je pas hoeveel vierkante meters het is, als ik ga rekenen kom ik op een totaal van 232 vierkante meter ( inclusief de zijkanten).
Gelukkig ben ik een zware roker en moet ik na elk uur 10 minuten rookpauze houden, anders was het niet vol te houden.
20.00
Het werk verloopt voorspoedig, de spanten binnen zijn op hun plaats en moeten alleen nog afgelast worden. Morgen komt er een ervaren lasser die vaker met ijzer gewerkt heeft, de Wilhelmina is namelijk nog van voor het staaltijdperk.
Buiten zijn de werkzaamheden nu wel helemaal klaar en ben ik begonnen om het onderwaterschip in de verf te zetten. Dat doe ik op een karretje met zwenkwieltjes, maar het blijft zwaar omdat je boven je macht moet werken en liggend op je rug onder het schip realiseer je je pas hoeveel vierkante meters het is, als ik ga rekenen kom ik op een totaal van 232 vierkante meter ( inclusief de zijkanten).
Gelukkig ben ik een zware roker en moet ik na elk uur 10 minuten rookpauze houden, anders was het niet vol te houden.
dinsdag 8 januari 2008
blogblok
dinsdag 8 januari
22.30
Langzamerhand lezen steeds meer mensen mijn schrijfsels, deels omdat ik zelf mensen tip en deels omdat het doorgegeven word door de lezers, vooral Kim en Marjon zijn grote fans.
Toen ik begon een paar weken geleden kon ik dus lekker annoniem schrijven, maar de afgelopen week merk ik dat ik me steeds meer afvraag wat die of die er van zal vinden, daar maak ik het mezelf niet gemakkelijk mee.
De vraag die ik mezelf dan ook stel "wat doe ik daar mee", doen of jullie er niet zijn? of schrijven voor 1 persoon? of zet ik een teddybeer op tafel waar ik een monoloog mee houd?
Hoe doen andere bloggers dat eigenlijk?
Want je wil natuurlijk wel goed voor de dag komen en vermeld liever niet dat je vanmorgen op je gat gevallen bent in een hoop hondenstront, of dat je een reusachtige steenpuist op een ongemakkelijke plek hebt zitten.
Bijkomend probleem is natuurlijk dat het leven niet alleen uit hoogtepunten bestaat.
Je kunt in 1 zin vertellen dat je gelukkig bent, dat behoeft verder geen uitleg, maar gaan dingen minder goed, dan kan je daar heerlijk over uitwijden.
De conclussie is dat ik van deze blog veel gelukkiger ga worden, omdat ik nu iedere keer weer iets positiefs moet vermelden, van die dingetjes waar ik normaal niet bij stil sta, het werkt net als die lachtherapie van 15 jaar geleden door alleen maar vaak na elkaar ha ha ha te zeggen ga je vanzelf lachen.
En over die teddybeer denk ik nog even na.
22.30
Langzamerhand lezen steeds meer mensen mijn schrijfsels, deels omdat ik zelf mensen tip en deels omdat het doorgegeven word door de lezers, vooral Kim en Marjon zijn grote fans.
Toen ik begon een paar weken geleden kon ik dus lekker annoniem schrijven, maar de afgelopen week merk ik dat ik me steeds meer afvraag wat die of die er van zal vinden, daar maak ik het mezelf niet gemakkelijk mee.
De vraag die ik mezelf dan ook stel "wat doe ik daar mee", doen of jullie er niet zijn? of schrijven voor 1 persoon? of zet ik een teddybeer op tafel waar ik een monoloog mee houd?
Hoe doen andere bloggers dat eigenlijk?
Want je wil natuurlijk wel goed voor de dag komen en vermeld liever niet dat je vanmorgen op je gat gevallen bent in een hoop hondenstront, of dat je een reusachtige steenpuist op een ongemakkelijke plek hebt zitten.
Bijkomend probleem is natuurlijk dat het leven niet alleen uit hoogtepunten bestaat.
Je kunt in 1 zin vertellen dat je gelukkig bent, dat behoeft verder geen uitleg, maar gaan dingen minder goed, dan kan je daar heerlijk over uitwijden.
De conclussie is dat ik van deze blog veel gelukkiger ga worden, omdat ik nu iedere keer weer iets positiefs moet vermelden, van die dingetjes waar ik normaal niet bij stil sta, het werkt net als die lachtherapie van 15 jaar geleden door alleen maar vaak na elkaar ha ha ha te zeggen ga je vanzelf lachen.
En over die teddybeer denk ik nog even na.
maandag 7 januari 2008
reparatie
maandag 7 januari 2008
22.00
Vanmorgen eerst maar eens bij ons boekingskantoor langs gegaan, behalve varen moet er ook een boel geregelt worden. Gelukkig hoef ik dat zelf niet te doen en regelen ze op kantoor alles voor je.
Terug in Groningen werd er al met man en macht gewerkt aan het schip, in ijzerwerk ben ik niet zo goed en het is erg zwaar werk, dus laat ik dat over aan de profi's. Wel moest ik brandwacht houden tijdens het lassen, onderwijl de resten van het water uit het schip gehaald, dan weet ik vrijdag als we weer te water gelaten worden tenminste of het vers water is dat eventueel binnen komt.
Ja, je hebt het goed gelezen, vrijdag ga ik waarschijnlijk weer het water in, voor de zekerheid blijf ik dan 1 nacht naast het dok liggen en dan kan ik zaterdag naar de timmerwerkplek.
22.00
Vanmorgen eerst maar eens bij ons boekingskantoor langs gegaan, behalve varen moet er ook een boel geregelt worden. Gelukkig hoef ik dat zelf niet te doen en regelen ze op kantoor alles voor je.
Terug in Groningen werd er al met man en macht gewerkt aan het schip, in ijzerwerk ben ik niet zo goed en het is erg zwaar werk, dus laat ik dat over aan de profi's. Wel moest ik brandwacht houden tijdens het lassen, onderwijl de resten van het water uit het schip gehaald, dan weet ik vrijdag als we weer te water gelaten worden tenminste of het vers water is dat eventueel binnen komt.
Ja, je hebt het goed gelezen, vrijdag ga ik waarschijnlijk weer het water in, voor de zekerheid blijf ik dan 1 nacht naast het dok liggen en dan kan ik zaterdag naar de timmerwerkplek.
donderdag 3 januari 2008
tegenvaller deel 2
DONDERDAG 3 JANUARI 2008
23.00
Vanmorgen was de verzekeringssman er al vroeg. Gelukkig was het een oude bekende, dat praat een stuk gemakkelijker.
Maar echt gemakkelijk was het niet, ik zal niet in al te erge details treden, maar het kwam er op neer dat het niet in de kleine lettertjes van de verzekering staat en dat de dokmeester er ook niets aan kan doen.
Na veel gekrakeel wilde ik eigenlijk alleen weten wie de schade betaald, en mag ik blijkbaar in mijn handjes knijpen dat ze mee willen betalen en helpen, met mijn kiezen stijf op elkaar en tranen achIer mijn ogen heb ik geen keus of we moeten er een juridisch steekspel van maken en daar worden alleen de advocaten rijk van.
we hebben nu een principe overeenkomst( daar kwamen de andere 2 toch wel erg snel mee?) dat de kosten gedeelt worden door 3.
Ik heb nu toch wel heel erg behoefte aan wat positieve impulsen, maar ja die moet je wel zelf maken.
Om de batterijen weer wat op te laden ga ik morgen middag naar Rob mijn enige echte partner, die in Makkum woont.
23.00
Vanmorgen was de verzekeringssman er al vroeg. Gelukkig was het een oude bekende, dat praat een stuk gemakkelijker.
Maar echt gemakkelijk was het niet, ik zal niet in al te erge details treden, maar het kwam er op neer dat het niet in de kleine lettertjes van de verzekering staat en dat de dokmeester er ook niets aan kan doen.
Na veel gekrakeel wilde ik eigenlijk alleen weten wie de schade betaald, en mag ik blijkbaar in mijn handjes knijpen dat ze mee willen betalen en helpen, met mijn kiezen stijf op elkaar en tranen achIer mijn ogen heb ik geen keus of we moeten er een juridisch steekspel van maken en daar worden alleen de advocaten rijk van.
we hebben nu een principe overeenkomst( daar kwamen de andere 2 toch wel erg snel mee?) dat de kosten gedeelt worden door 3.
Ik heb nu toch wel heel erg behoefte aan wat positieve impulsen, maar ja die moet je wel zelf maken.
Om de batterijen weer wat op te laden ga ik morgen middag naar Rob mijn enige echte partner, die in Makkum woont.
tegenvaller
DONDERDAG 3 JANUARI 2008
10.30
Voordat het in timmeren kan beginnen, wilde ik nog even het schip droogzetten in een dok, zodat de overtollige afsluiters afgelast konden worden.
Leuk plan en het begon allemaal goed, Kim (mijn dochter) was er al om 9.45 uur om te helpen het schip naar het dok te varen en naar binnen manoeuvreren.
Om half 10 lagen we er al voor, maar het dok lag nog niet in het water.
Koos de dokmeester was bezig de bokken waar het schip op komt te staan vast te lassen, 2 weken geleden was hij komen kijken en had hij de maten opgeschreven.
Na voorzichtig te hebben vastgemaakt werd het water weggepompt en Kim vertrok vrolijk naar de stad voor een afspraak.
Langzaam komen de bokken boven water en tot onze schrik staan ze niet op de juiste plaats, als we binnen gaan kijken is het al te laat, 5 spanten hebben losgelaten aan de zijkant en het vlak staat bol.
Om erger te voorkomen zo snel mogelijk het dok weer uit. nog geen 10 minuten later staat Willem onze eigen ijzerman aan boord en ook Willemien en Siebe, dan pas zien we ook hoe erg het is, gelukkig is er maar 1 klein gaatje ingesprongen.
Na overleg met de verzekering en de dokmeester word alles voorbereid om weer te dokken.
Om een uurtje of 4 liggen we weer op onze plaats maar nu wil het water niet uit het dok, Als we eindelijk droogliggen, controleerd Koos het schip en zet er nog wat bokken bij terwijl ik hem bijlicht met de zaklamp.
Om 7 uur zijn we eindelijk klaar en ben ik zo moe dat ik alleen nog maar een blik erwtensoep kan opwarmen.
10.30
Voordat het in timmeren kan beginnen, wilde ik nog even het schip droogzetten in een dok, zodat de overtollige afsluiters afgelast konden worden.
Leuk plan en het begon allemaal goed, Kim (mijn dochter) was er al om 9.45 uur om te helpen het schip naar het dok te varen en naar binnen manoeuvreren.
Om half 10 lagen we er al voor, maar het dok lag nog niet in het water.
Koos de dokmeester was bezig de bokken waar het schip op komt te staan vast te lassen, 2 weken geleden was hij komen kijken en had hij de maten opgeschreven.
Na voorzichtig te hebben vastgemaakt werd het water weggepompt en Kim vertrok vrolijk naar de stad voor een afspraak.
Langzaam komen de bokken boven water en tot onze schrik staan ze niet op de juiste plaats, als we binnen gaan kijken is het al te laat, 5 spanten hebben losgelaten aan de zijkant en het vlak staat bol.
Om erger te voorkomen zo snel mogelijk het dok weer uit. nog geen 10 minuten later staat Willem onze eigen ijzerman aan boord en ook Willemien en Siebe, dan pas zien we ook hoe erg het is, gelukkig is er maar 1 klein gaatje ingesprongen.
Na overleg met de verzekering en de dokmeester word alles voorbereid om weer te dokken.
Om een uurtje of 4 liggen we weer op onze plaats maar nu wil het water niet uit het dok, Als we eindelijk droogliggen, controleerd Koos het schip en zet er nog wat bokken bij terwijl ik hem bijlicht met de zaklamp.
Om 7 uur zijn we eindelijk klaar en ben ik zo moe dat ik alleen nog maar een blik erwtensoep kan opwarmen.
Abonneren op:
Posts (Atom)